Kan vaccinatie ziekte uitroeien?

(to please my foreign readers, I added a (hopefully readable) translation at the end)

Het is het streven van de World Health Organisation (WHO) om ziekte ‘uit te roeien’. Voor dat doel grijpt de WHO naar het discutabele middel van vaccinatie. Heel expliciet richt de WHO zich daarbij op kinderziekten (laten we dat vanaf hier in dit stuk dus ook doen) maar achterliggend wil de WHO nog veel verder gaan. Het WHO streeft er naar om een vaccinatie dekking van 100% te krijgen, wereldwijd, in de gedachte dat dan ziekte uitgeroeid wordt.
We moeten ons echter eens de vraag stellen of
- vaccinatie ziekte kan uitroeien en
- of we überhaupt ziekte willen uitroeien.
Daarmee stellen we ons meteen ook de vraag of het WHO wel helder heeft waar ze mee bezig zijn, maar dat terzijde.

We richten ons dus, zoals de WHO momenteel ook doet, even op kinderziekten. Als kanttekening nemen we daarin op dat kinderziekten absoluut niet beperkt zijn tot kinderen: ook volwassenen kunnen de zogenaamde kinderziekten oplopen. Neem van mij aan dat het doormaken van een ‘kinderziekte’ als volwassene, geen pretje is.


Om naar de originele vraag terug te keren: Kan vaccinatie ziekte uitroeien? Hierop kan het antwoord kort en helder zijn: NEE.
Het is per definitie onmogelijk om ziekte uit te roeien door gebruik te maken van vaccinatie en je hoeft helemaal geen wetenschapper te zijn om tot die conclusie te komen. Immers: zoals zelfs fabrikanten van vaccins toegeven (en grappig genoeg ook de WHO), voorkomt vaccinatie niet dat kinderen besmet wordt. Sterker nog: vaccinatie voorkomt ook niet dat kinderen daarna andere kinderen besmetten en zelf ziek worden/kunnen worden.
Zolang er nog maar een (1) kind is, dat de ziekte veroorzakende bacterie of het virus bij zich draagt, kan ziekte nooit uitgeroeid worden. Aangezien we, zeker waar het virussen en bacteriën betreft, ervan uit mogen gaan dat er altijd talloze kinderen zullen zijn die ‘drager’ zijn, kan vooraf al worden geconstateerd dat alle pogingen van de WHO op niets uit zullen lopen. Dat betekend impliciet, dat zelfs bij een, wereldwijde, dekking van 100% nog steeds niemand gevrijwaard is van besmetting en dus van ziekte.

Nu zouden kinderen die gevaccineerd zijn, de ziekte in mildere vorm doormaken maar daarover is helemaal geen onderzoek beschikbaar (zoals er overigens ook geen wetenschappelijk bewijs is dat de vacinatieHYPOTHESE zou kloppen noch dat vaccinatie veilig zou zijn). Bovendien is het sterk de vraag, en ook daar is nauwelijks onderzoek naar gedaan, of bij het milder doormaken van de ziekte de kinderen wel voldoende antistoffen aanmaken om beschermd te zijn: de praktijk laat hierbij zien dat gevaccineerde kinderen meermaals dezelfde ziekte kunnen oplopen/doormaken hetgeen een indicatie is dat er geen/te weinig antistoffen worden aangemaakt en daarmee geen levenslange bescherming ontstaat.
Overigens: ook vaccinatie geeft op zichzelf geen levenslange bescherming. Enerzijds valt dat af te leiden uit het gegeven dat gevaccineerde kinderen nog steeds de ziekte kunnen krijgen en anderzijds uit het gegeven (van de producenten) dat er maar een beperkte tijd werking mag worden verwacht van het vaccin terwijl gelijktijdig onderzoek laat zien dat die periode veel korter is dan producenten opgeven.

Het is dus wat vreemd om te zien hoe de WHO toch deze poging onderneemt, ongeacht de enorme kosten van dit project, in de wetenschap (immers: de WHO zal toch vast wel iemand hebben rondlopen die nadenkt) dat het zinloos is. Enorme hoeveelheden kinderen (moeten) worden gevaccineerd met middelen die minimaal discutabel te noemen zijn en waarvan steeds meer onderzoek laat zien dat deze middelen mogelijk de oorzaak zijn van veel ernstiger aandoeningen. Ik zal niet direct de conclusie trekken dat het hier meer gaat om de inkomsten van vaccin-producenten als om de gezondheid van kinderen maar u zult het met mij eens zijn, dat dit vreemd gedrag is van de WHO.


Laten we naar de tweede vraag gaan: Willen we ziekte wel uitroeien? En dan specifiek kinderziekte. Het antwoord is ook hier eenvoudig te geven: Nee.
Om daar een antwoord op te kunnen geven, kijken we even naar het normale systeem dat ons lichaam gebruikt om ziekte te bestrijden. Dat normale systeem is het immuunsysteem. Kinderen worden geboren met een nauwelijks werkend immuunsysteem om overduidelijke redenen: in het moederlichaam zijn ze beschermd tegen ziekte (althans: tegen de meeste) en een volkomen actief immuunsysteem zou zich tegen de moeder kunnen keren (of botsen met het immuunsysteem van de moeder). Na de geboorte is het de bedoeling dat het immuunsysteem zich gaat ontwikkelen. Tijdens die aanvankelijke ontwikkeling krijgt de baby, via de moedermelk, van de moeder antistoffen om het te beschermen tegen ziekte. Hierdoor heeft de baby ruimschoots de kans om te ontwikkelen terwijl het toch veilig is.

Uiteraard is het hiervoor wel nodig dat de moeder over antistoffen beschikt, immers: wat je niet hebt, kun je niet doorgeven. Heeft de moeder zelf nooit echt (kinder)ziekte meegemaakt (bijvoorbeeld als gevolg van vaccinatie) dan is het wel erg onwaarschijnlijk dat ze over antistoffen beschikt en dan kan ze die ook niet via de borstvoeding aan haar baby doorgeven. In dat geval, zal de baby dus onbeschermd zijn en op te jonge leeftijd al ziektes op kunnen lopen terwijl het immuunsysteem daar nog niet klaar voor is en geen antistoffen kan aanmaken. Een buitengewoon gevaarlijke situatie voor de baby. Dat deze redenatie klopt, kunnen we momenteel hel goed zien in het steeds meer voorkomen van kinkhoest (pertussis) onder baby’s waarbij we juist van de huidige generatie jonge moeders weten dat deze nagenoeg allemaal gevaccineerd zijn.

Hoe wordt het immuunsysteem dan geactiveerd? Hoe ontwikkeld het zich? Het antwoord hierop is weer simpel: De ontwikkeling van het immuunsysteem is niets meer en niets minder dan een leersysteem. Door het doormaken van ziekte, leert het immuunsysteem hoe en op welke adequate wijze het moet reageren. Door het doormaken van verschillende ziekten leert het immuunsysteem zich aan te passen, te richten, op verschillende ‘aanvallers’. Als u zich nog afvraagt wat daar voor nodig is, wat daarvoor in de natuur voorzien is, is het antwoord simpel: kinderziekten.
Het zijn juist de kinderziekten die de grote leermeester zijn van het immuunsysteem en zonder die leermeester ontstaat een (jong)volwassene met een incompleet, inadequaat immuunsysteem met alle mogelijke gevolgen van dien. Inmiddels vinden wetenschappers steeds meer aanwijzingen dat ernstige ziektebeelden bij volwassenen niet alleen het gevolg kunnen zijn van vaccinatie maar tevens van (de deels hieruit voortkomende) een niet goed functionerend immuunsysteem.


Nu we toch bezig zijn, kunnen we ons de vraag stellen (naar aanleiding van het voorgaande): Heeft vaccinatie geholpen om kinderziekten terug te dringen? Hoe mooi pro-vacinatie-instanties het ook stellen, het antwoord daarop moet luiden: onwaarschijnlijk. Steeds meer onderzoek laat inmiddels zien dat de vaccinatie-theorie (de vaccinatie hypothese) niet klopt en juist een tegengesteld effect op lange termijn veroorzaakt.
Als we kijken naar de statistieken (bv via http://genesgreenbook.com/resources/Natural_Infectious_Disease_Declines_Immunization_Effectiveness.pdf ), dan zien we dat al jaren voordat de eerste vaccinatie werd gegeven, kinderziekten een scherpe daling vertoonden. Met andere woorden: er waren dus andere oorzaken die het voorkomen van kinderziekten aanzienlijk terugbrachten. Vanaf het moment dat vaccinaties werden ingevoerd zien we iets heel vreemds gebeuren: bij een aantal ziekten zien we geen verdere teruggang, gedurende een aantal jaren blijft het voorkomen van de ziekte constant. Bij andere ziekten zien we zelfs een opleving, meer voorkomen van de ziekte. Klaarblijkelijk zijn toch de andere oorzaken van terugloop sterker dan vaccinatie want na verloop van tijd zien we dat (in de meeste gevallen) de eerdere terugloop weer wordt ingezet.
Hoe is dat verklaarbaar? Op zich zou een simpele verklaring zijn, dat het voorkomen van de ziekte een betere immuniteit van de hele groep veroorzaakt waardoor de ziekte langzaam uitsterft.
Maar hoe ontstaat dan het gedurende een aantal jaren gelijk blijven of stijgen na vaccinatie? Ook daar is een simpele verklaring voor. Enerzijds onderdrukt/beïnvloed/verzwakt vaccinatie het immuunsysteem waardoor een ziekte weer de kans krijgt. Anderzijds mag gesteld worden dat (zeker bij de oudere vaccins) het vaccin niet geheel aansluit bij de ziekte en daardoor het virus of de bacterie aanzet tot evolutie, waardoor het vaccin steeds minder effect heeft. Dat laatste wordt momenteel zichtbaar door het weer opleven van ziekten als kinkhoest en de bof die, overduidelijk, niet meer reageren op het vaccin en dus de conclusie rechtvaardigen dat de ziekteverwekker is geëvolueerd. Als we daarbij tellen dat het immuunsysteem van volledig gevaccineerden aanzienlijk is verzwakt (al was het maar omdat het nooit de kans kreeg te ‘leren’ van doorgemaakte ziekte), dan mogen we verwachten dat in de toekomst steeds meer geëvolueerde ziekten gaan optreden en dat juist volledig gevaccineerden daar het slachtoffer van gaan worden.
Terugkomend op de gestelde vraag (Heeft vaccinatie geholpen om kinderziekten terug te dringen?) mogen we dus nu het antwoord wel wijzigen in: Nee, mede dankzij diezelfde vaccinatie die de ziekte zou moeten voorkomen.


De nevenvraag (Heeft de WHO wel helder waar ze mee bezig zijn?) kunnen we nu ook beantwoorden: Nee. Alhoewel we daar een kanttekening moeten maken. Hoewel we in de berichten lezen, dat de WHO ziekte wil uitroeien door middel van vaccinatie, kunnen we gelijktijdig vaststellen dat elk weldenkend mens niet alleen de onmogelijkheid maar ook de onzinnigheid en vooral de onwenselijkheid daarvan vaststellen. Dat kan alleen maar tot de conclusie leiden, dat er een andere motivatie, een andere gedachte, een andere doelstelling achter deze plannen van de WHO zit. Welke dat is, valt niet te voorzien maar het idee alleen al, zou ons erg alert moeten maken.


Als laatste besteden we nog wat woorden aan de onzinnige gedachte: Ongevaccineerde kinderen veroorzaken toch epidemieën?
Vreemd genoeg wordt dit idee door alle zogenaamde deskundigen binnen de pro-vaccinatie, in stand gehouden terwijl ook hier elk weldenkend mens het tegengestelde kan vaststellen.
We weten al, dat zowel gevaccineerde als ongevaccineerde kinderen besmet kunnen worden. Eenmaal besmet, kunnen die kinderen weer andere kinderen besmetten.
Als we nu uitgaand van de berichten van het RIVM dat de dekkingsgraad vanaf 92% tot hoger is (we nemen even 92%) dan kunnen we een heel simpel rekensommetje uitvoeren. Van elke 100 kinderen zijn er 92 gevaccineerd en 8 ongevaccineerd. Dat betekend dat de kans dat een kind besmet wordt door een gevaccineerd kind, 11,5 maal zo hoog is als dat het besmet wordt door een ongevaccineerd kind! Alleen dat al geeft aan, dat een epidemie niet gestart wordt door ongevaccineerde kinderen maar eerder door gevaccineerde kinderen.

Maar … we kunnen nog verder rekenen.
Een ongevaccineerd kind zal, na besmetting en incubatietijd heel snel in bed verdwijnen en verder geen andere kinderen meer besmetten. Een gevaccineerd kind (als vaccinatie werkt) zal een veel milder ziekteverloop doormaken en hoogstwaarschijnlijk langer actief blijven, later in bed komen te liggen. Stel dat die gevaccineerde kinderen een (1) dag langer doorlopen dan ongevaccineerde kinderen (en dus een dag langer andere kinderen besmetten), dan zijn er die dag alleen gevaccineerde kinderen die besmetten (=100%!). Zou vaccinatie dus tot gevolg hebben dat kinderen langer doorlopen (hetgeen logisch is), dan ontstaat na besmetting al heel snel een scherpe piek van uitsluitend gevaccineerde kinderen die anderen besmetten. Als we blijven uitgaan van de originele 92% (wat dan niet meer klopt) dan zien we al snel dat vanaf heel kort na de eerste uitbraak, de kans dat kinderen besmet worden door een gevaccineerd kind oploopt via 23 tegen 1 (1 dag langer doorlopen, 35 tegen 1 (2 dagen langer doorlopen) en zo voort TEN NADELE van de gevaccineerde kinderen. Het zijn dus absoluut de gevaccineerde kinderen die de epidemie veroorzaken (al was het maar omdat de ongevaccineerde kinderen allemaal in bed liggen).
Uiteraard is er een en ander aan te merken op deze rekenwijze, ze klopt niet helemaal. Ik heb er echter voor gekozen om liever de berekening simpel te houden ook al is de uitkomst daardoor niet helemaal correct. Echter: in grote lijnen blijft de berekening kloppen.

*********************************

Can vaccination eradicate disease?

It is the ambition of the World Health Organisation (WHO) to 'eradicate' disease. For that purpose, the WHO grabs to the dubious means of vaccination. Very explicitly the WHO focuses on childhood diseases (let us, from here, in this piece do that as well), but underlying the WHO wants to go much further. The WHO aims to have a 100% vaccination coverage, worldwide, in the thought that disease is eradicated then.
However, we must consider the question whether
- vaccination eradicates disease and
- whether we want to eradicate disease at all.
Thus we might also ask ourselves the question whether the WHO has clear what they are doing, but that aside. We focus, therefore, as the WHO currently does, on childhood diseases. As a side note, we take it that childhood diseases is not limited to children: adults can be infected with childhood diseases as well. Take it from me that going true a "childhood disease" as an adult, is not pleasant.


To go back to the original question: Can vaccination eradicate disease? The answer may be short and clear: NO. It is, by definition, impossible to eradicate disease by using vaccination and you do not need to be a scientist to come to that conclusion. After all, even as manufacturers of vaccines admit (and funny enough, so does the WHO), vaccination does not prevents children from getting infected. Indeed, vaccination does not prevent infected children to infect other children and get sick themselves. As long as there is only one (1) child is that carries the disease-causing bacteria or virus , you can never eradicated disease. Since we, especially whit viruses and bacteria, may assume that there are always countless children who will be a 'carrier', it may be noted beforehand that all efforts of WHO will run to nothing. This means implicitly that even at a global, 100% coverage, still no one is immune from infection and therefore disease.

Now, children who have been vaccinated, should get the disease in a milder form but there is no research available (just as there also is no scientific evidence that would that proves the vaccination HYPOTHESIS true nor that vaccination would be safe). Moreover, it is highly debatable, and there hardly any research done at this point, that children going true a milder form make enough antibodies to be protected: practice shows, vaccinated children repeatedly getting the same disease indicating there are no/few antibodies produced and therefore do not have life-long protection.
Incidentally, also in itself a vaccination gives no life-long protection. First of all we can conclude this from the fact that vaccinated children still get the disease and secondly from the data (from the producers) telling us only a limited time of operation may be expected from the vaccine while at the same time research shows that this time-span is even many shorter than manufacturers specify.

It's strange to see how the WHO still undertakes this effort, regardless of the enormous cost of this project, knowing (after all, the WHO will probably have someone around who thinks) that it is pointless. Huge amounts of children (should) be vaccinated with an at least questionable vaccine while research increasingly shows that these drugs may cause more serious diseases. I will not immediately draw the conclusion that this action only benefits the revenues of vaccine manufacturers and not the health of children but you will agree with me that this is strange behaviour of the WHO.


Let's go to the second question: Do we want to eradicate disease? And specifically childhood disease. The answer is here also easy to give: No. To find an explanation, we look at the normal system our body uses to fight disease. That is the immune system. Children are born with a barely functioning immune system for obvious reasons: in the womb they are protected against disease (at least, the most disease) and a fully active immune system could turn against the mother (or interfere with the immune system of the mother). After birth, it is intended that the immune system will develop. During that initial development the baby gets, through breast milk, antibodies from the mother to protect against disease. This baby has ample chance to develop while still safe.

Obviously in the above it is necessary that the mother has antibodies, because what you do not have, you can not pass on. Did the mother never really experience (child) disease (eg due to vaccination) then it is very unlikely that she has antibodies and then she can not pass them on through the breast feed to her baby. In that case, the baby is not protected and at too young age be confronted with diseases while the immune system is not yet ready, and no antibodies can be created. An extremely dangerous situation for the baby. That this reasoning is correct, we currently see in the increasingly up rise of whooping cough (pertussis) among babies for the current generation of young mothers from whom we know they almost all are vaccinated.

How is the immune system activated? How does it develop? The answer is again simple: The development of the immune system is nothing more and nothing less than a learning system. By going through illness, the immune system learns how and when to react adequately. By experiencing various diseases the immune system learns to adapt, to focus on different "attackers". If you're wondering what it takes, what means in nature are provided, the answer is simple: childhood diseases. It is the childhood diseases that are the great teachers of the immune system and without the teachers (young) adults are created with an incomplete, inadequate immune system with all possible consequences. Meanwhile, scientists are finding increasing evidence that serious pathologies in adults may result not only of vaccination but also of the (partly derived from it) poorly functioning immune system.


Now we're at it, we can ask ourselves (as a result of the foregoing): Does vaccination help reduce childhood diseases? How lovely pro-vaccination authorities tell you, the answer must be: unlikely. More and more research has now shown that the theory of vaccination (the vaccination hypothesis) is false and causes an opposite effect on long-term. If we look at the statistics (try http://genesgreenbook.com/resources/Natural_Infectious_Disease_Declines_Immunization_Effectiveness.pdf ), we see that for years before the first vaccination was given, childhood diseases suffered a marked decline. In other words, there were other causes that brought back childhood diseases significantly. From the time vaccinations were introduced, we see something very strange happen: in a number of diseases we see no further decline, for several years, the incidence of the disease becomes constant. For other diseases we even see a revival, more of the disease. Apparently the other causes of decline are stronger than vaccination because, in course of time, we see that (in most cases) the earlier decline sets in.
How can that be explained? A simple explanation would be that the prevalence of the disease causes better immunity of the whole group which causes the disease to die out slowly. But do we explain the increased after vaccination for several years? Also there is a simple explanation. First vaccination suppressed/influenced/weakens the immune system causing a disease to get a chance again. On the other hand can be said that (especially for the older vaccines) the vaccine is not entirely consistent with the disease and therefore the virus or bacterium incites evolution, making the vaccine less and less effective. The latter is currently visible through the revived diseases like whooping cough and mumps, which, obviously, no longer respond to the vaccine and thus justify the conclusion that the pathogen has evolved. If we also count in that the immune system from fully vaccinated is considerably weakened (if only because it never got the chance to "learn" by disease), we may expect that in future more and more evolved diseases will occur and that precisely fully vaccinated will be the victims. Returning to the question (Does vaccination help reduce childhood diseases?) we now can change the answer in to: No, thanks to the same vaccination that should prevent it.


The side question (Is the WHO clear about what they are doing?), we can answer now: No. Although we have to make one comment. Although we read the messages, that the WHO wants to eradicate disease through vaccination, we can simultaneously determine that any sane person can not only see the impossible but also the absurdity of this undesirability wish. This can only lead to the conclusion that there is another motivation, another thought, another aim behind these . What that is, it is not provided but the idea alone, should make us very alert.


Finally we spend some words to the absurd idea: Do unvaccinated children epidemics? Oddly enough this idea is maintained by all so-called experts within the pro-vaccination, while every sane person can establish the contrary. We already know that both vaccinated and unvaccinated children can be infected. Once infected, those children again infect other children. If we're assuming the posts of the RIVM (the Dutch Health Board) that the coverage goes from 92% to higher (we assume here 92%) we can perform a very simple calculation. Of every 100 children, are 92 vaccinated and 8 unvaccinated. That means that the probability that a child gets infected by a vaccinated child is 11.5 times as high as being infected by an unvaccinated child! This alone indicates that an epidemic is not triggered by unvaccinated children but previously vaccinated children.

But ... we can continue to count.
An unvaccinated child will, very soon after infection and incubation in disappear bed and does not infect other children any further. A vaccinated child (if vaccination works) will have a much milder disease course and probably stays longer out of bed.
Suppose that vaccinated children stay one day longer out of bed than unvaccinated children (and infect one day longer other children), then that day only infect unvaccinated children (= 100%!) are present. Would vaccination therefore result in more children staying (longer) out of bed (which is logical), then very soon after infection a sharp peak occurs of only vaccinated children who infect others. If we continue to emanate from the original 92% (which is not true), we see very quickly that from shortly after the first outbreak, the likelihood that children will be infected by a vaccinated child rises by 23 against 1 (1 day longer run) , 35 to 1 (2 days longer running) and so on at THE EXPENSE of the vaccinated children. The vaccinated children are absolutely the cause of the epidemic (if only because the unvaccinated children are all in bed). Of course there is one and another to say about this calculation method, it is not entirely true. I have however chose to prefer to keep the calculation simple even though the outcome is therefore not entirely correct. However: the calculating remains broadly correct.