2011? Op naar 2012!

Zoals zo velen heb ook ik, als het einde van het jaar nadert, een behoefte enigszins mijmerend terug te kijken naar het achter ons liggende jaar. Alleen neem ik nu twee jaar, aangezien ik vorig jaar geen tijd had voor een terugblik.
2010 was voor mij een jaar, waarin het overduidelijk werd dat mijn tijd er bij Saxion op zat: mijn functie werd steeds meer uitgehold omdat het interessante werk door centrale diensten werd overgenomen en mijn direct leidinggevende was een persoontje die maar een methode van uitvoering zag: de hare. Een type dat met keiharde hand en weinig gevoel voor haar medewerkers HAAR stempel gedrukt wilde zien op alles wat uitgevoerd werd, een carrière-type in hart en nieren. Voor enige eigen inbreng en creativiteit, laat staan een bredere uitleg met een evenzeer breder resultaat werd bij voorbaat uitgesloten. Gevoelens waren alleen maar lastig en dus walste ze over haar medewerkers heen als een ouderwetse Russische tank. Tja, dat botste met mijn gevoel voor vrijheid en eigenwaarde.

In overleg met mijn directeur (die inmiddels geen directeur meer is: weggepromoveerd nadat ik vertrokken was. Geen idee of mijn 'strijd' daar iets mee te maken heeft gehad.) dus besloten een zogenaamd carrièretraject in te gaan, een onderzoek naar wat ik wel weer met plezier kon doen. Zelfs een coach gekregen om dat verder te onderzoeken.
En ja, daar kwam een aanbod langs dat DE oplossing leek: ik kon samen met Karin beheerder worden van een cursuscentrum in Drenthe dat inmiddels helemaal op z’n kont lag en weer opgestart/doorgestart moest worden. Like a dream come true!

In overleg met mijn coach alle in’s en out’s bekeken en het zag er prima uit: alle mogelijkheden waren er, de kansen waren ruim voorzien en ideeën hadden we genoeg. Dat gekoppeld aan een tijdje doorbetaling door Saxion en we konden het gemakkelijk redden.

26 december 2010 vertrokken we dus richting Drenthe, niet wetend dat dit eerder een nachtmerrie dan een droom zou worden.

Al heel snel bleek, dat alles dat we gezien hadden, voornamelijk een papierdunne façade was. Elke kast die we open trokken toen we eenmaal onze woonruimte ingericht hadden bleek boordevol skeletten te liggen.

De alcoholistische eigenaars (vanaf 16.00 is wine-time en elk excuus was genoeg om eerder te starten, maar dat merkten we pas toen we al ruimschoots verhuisd waren. Fles leeg?: nieuwe fles pakken!) hadden het centrum compleet leeg gebloed. Er waren geen reserves (niet voor onderhoud noch voor andere normale reserveringsposten, maar ook dat merkten we pas toen we al ingetrokken waren), die waren opgebruikt voor het eigen luxe leventje, ondanks dat het centrum in betere jaren een miljoenen omzet had.

Het achterstallig onderhoud bleek 25 jaar te beslaan (hier een daar een likje verf en het leek allemaal zo mooi). Toilettengroepen, doucheruimtes, keuken, grote zaal, het complete dak, alle kozijnen, beddengoed, eigenlijk alles was aan renovatie toe en geld was er niet.
Daarbij werd ook nog eens elk voorstel tot het verkrijgen van inkomsten de grond in geboord (mede door de aldaar aanwezige beeldhouwer, met ernstige psychische problemen, die alleen kunstactiviteiten wilde introduceren: jawel, met nog 30 ateliers en kunstprogramma’s in de buurt is dat erg zinvol).

Alle (zakelijke) contacten waren doodgebloed en een groot deel van de apparatuur was (net als blusapparatuur, nooduitgangenbordjes, telefoons, internet, enzovoort) dermate veroudert dat het dringend aan vervanging toe was.

Toen Karin ook nog ziek werd van het hele gedoe, was het voor ons tijd een keuze te maken: wegwezen en ons verlies nemen (bijna een jaar zonder enige cent te hebben gezien te hebben) of onze laatste centen zien verdampen. De keuze was eenvoudig: wegwezen!
Jammer van mijn praktijk waar net een aantal cliënten op af kwam en waar ik dan weer opnieuw mee moest straten maar toen we de kans kregen in het oude huis van (ouwe) opa te gaan wonen hebben we in twee weken ons boeltje gepakt en zijn vertrokken.

In Borne weer opnieuw starten maar nu op loopafstand van fatsoenlijke winkels en een behoorlijke school voor de kinderen. Geen centrum meer om te beheren maar wel de kans om zelf onze beslissingen te nemen.

Karin heeft nog twee keer een terugval gehad en het gaat nog lang niet van een leien dakje maar we voelen ons wel 200% beter. Ons vertrouwen, dat het goed zal komen, heeft een knauw gehad maar is niet verdwenen, het is er nog steeds, we geloven nog steeds in ons zelf.

Was afgelopen jaar (en dat jaar ervoor) een weggegooid jaar? Nee, natuurlijk niet.
In 2010 heb ik gedaan wat ik veel eerder had moeten doen: voor mezelf beginnen en kijken of ik het zelfstandig kan redden. In 2011 hebben we geleerd dat we samen een centrum kunnen runnen ondanks alle tegenwerking. Niet alleen klein onderhoud en inrichting en slaapkamers, maar ook het verzorgen van gezelligheid voor onze gasten en heerlijke maaltijden verzorgen waar iedereen complimenteus over was terwijl we gelijktijdig niet alleen binnen het budget wisten te blijven maar er zelfs van over hielden. Met z’n tweeën het centrum runnen zonder enige hulp (waar vroeger 5 man personeel werkte) met alles dat er op en er aan zit, terwijl Karin tussendoor ook nog extern wist te werken en mijn praktijk opgestart moest worden. Meehelpen in de dorpsactiviteiten terwijl daar eigenlijk geen tijd voor was en we het toch voor elkaar kregen.
Nieuwe grenzen in ons zelf gevonden maar ook nieuwe competenties: onverwachte competenties.

Nee, afgelopen jaar was niet weggegooid, we hebben er ook een hoop in geleerd. Maar we hebben ook geleerd, dat we soms (eerder) ‘NEE’ moeten zeggen en voor onszelf kiezen.
We zeggen straks, zonder weemoed, vaarwel tegen 2011 en verwelkomen vol goede moed 2012. We zullen zien wat 2012 ons te brengen heeft maar verwachten eigenlijk stiekem wel een beetje, dat het meer/beter is dan het afgelopen jaar ons bracht.

Iedereen die we kennen, op welke wijze ook, wensen we graag een gezond en gelukkig 2012. Hopelijk brengt het je, wat je er van hoopt en zo niet: volgend jaar beter!

Vaccinaties: genoeg is genoeg (en we zijn al te ver gegaan)

Okay: Iedereen die mij een beetje kent weet, dat ik niet bepaald een voorstander ben van vaccinaties (understatement).

Natuurlijk zal er heel af en toe iemand overlijden aan een (kinder-)ziekte waar vaccinatie voor mogelijk is. De andere kant is echter, dat er ook af en toe iemand overlijd aan diezelfde vaccinatie, of daar levenslang de gevolgen van moet meemaken in de vorm van autisme en andere ernstige aandoeningen.
De verhoudingen zouden uitvallen in het voordeel van de vaccinatie (minder sterfte agv vaccinatie en het aantal sterfgevallen agv vaccinatie zou minimaal zijn. Althans … dat suggereert onderzoek door dezelfde wetenschappers die de vaccinaties maken, onderzoeken, veilig verklaren en de effecten ervan bestuderen. En juist daar zit de crux.
Steeds meer blijkt dat vaccinaties helemaal niet “wetenschappelijk bewezen” de werking hebben of de bescherming bieden die wetenschappers beweerden dat ze hebben. Steeds meer blijken vaccinaties (tenminste gerede kans op) schade en zelfs overlijden te veroorzaken. Steeds minder blijft over van dat zogenaamde ‘wetenschappelijk bewijs’. Waarom zouden we dan wel vertrouwen op het wetenschappelijk bewijs dat vaccinatie minder doden tot gevolg zal hebben en het aantal sterfgevallen agv vaccinatie minimaal zou zijn?
Sterker nog: steeds meer blijkt onderzoek naar vaccinaties te zijn uitgevoerd in opdracht van en betaald door de farmaceuteraar die het middel produceert en er enorme winsten over opstrijkt. Die verbinding maakt alleen al het ‘wetenschappelijk bewijsmateriaal’ behoorlijk onbetrouwbaar. Daarnaast kennen we dan ook nog eens de ‘ghostwriters’, samenstellers van rapporten en papers die zo lovend zijn over vaccinaties maar die in werkelijkheid zijn samengesteld door een PR-mannetje (of vrouwtje), die onder de naam van een ‘bekend’ wetenschapper deze stukken produceren en publiceren (en waarvan de betreffende ‘wetenschapper’ natuurlijk een leuke som geld opstrijkt).

Wat blijkt? Steeds meer ‘wetenschappelijk onderzoek’ naar vaccinaties wordt weerlegd en de kwalijke gevolgen worden geopenbaard. Vast geen (zoals de Vereniging tegen de Kwakzalverij altijd zegt) ‘wetenschappelijk onderzoek van het hoogste niveau’, maar dat is ook niet nodig: er wordt aangetoond dat er gaten te schieten zijn in het onderzoeksresultaat, dat het materiaal niet deugd, dat we bedondert worden! Bedenk even, dat als er zo eenvoudig tegenargumenten, weerlegging van onderzoeksresultaten, gevonden kan worden, dan kan immers het originele (pro-vaccinatie) onderzoek ook niet ‘van het hoogste niveau’ zijn geweest. En toch heeft iemand, of een college, of een belanghebbende, of iemand die zat te slapen, die rommel goedgekeurd en worden dagelijks duizenden (kinderen en volwassenen) gevaccineerd met rommel waar tenminste gerede twijfel aan moet zijn.

Hoe kan dat? Simpel: GELD.
Producenten zijn helemaal niet geïnteresseerd in onze gezondheid. Ze zijn alleen maar geïnteresseerd in geld, inkomsten, opbrengst, winst EN de mogelijkheid om nog meer van die rommel te ontwikkelen die dan ook weer in onze kinderen gespoten wordt.
Maar de regering die de vaccinaties betaald ( pardon: de regering betaald helemaal niets, WIJ betalen allemaal voor het voorrecht ons vol te laten spuiten met rotzooi!) heeft toch wel belang bij onze gezondheid? Nee, natuurlijk niet! De regering verdiend ook klauwen vol geld aan deze vaccinatie-campagnes terwijl het hen niets kost want de kosten worden betaald door de burger.
Maar de Nationale GezondheidsRaad dan? Die is er toch voor ons? Ja, dat ZOU zo moeten zijn maar als we kijken naar de samenstelling van die raad kan elke minkukel bedenken dat daar nogal veel namen bij staan die ‘mogelijk’ belang hebben bij een hoge omzet van deze rommel en als we de individuele leden even googelen, dan zien we al snel dat dat belang wel degelijk aanwezig is dus van die kant hoeven we ook geen steun te verwachten.
De commissie dan die nieuwe aanmeldingen beoordeeld en bepaald of deze opgenomen als geneesmiddel? Vreemd genoeg kijkt die naar de rapporten die worden ingeleverd door de fabrikant (en dan overduidelijk nog niet eens erg goed) en doet deze geen eigen (onafhankelijk onderzoek). Op zich al een erg discutabele gang van zaken.
De laatste strohalm dan: onze (huis-)artsen die de vaccinaties zetten (okay: de meeste worden niet door een arts maar een verpleegkundige gezet, maar officieel doet die dat onder verantwoording van een (huis-)arts). Tja, die gaan af op wat ze voorgeschoteld krijgen vanuit VWO en zijn vaak genoeg (in meerdere of mindere mate) wel gedwongen te vaccineren. Daarbij: elke vaccinatie levert die (huis-)arts inkomsten op (in de vorm van het uitschrijven van een receptje tot aan het ‘zetten’ van de vaccinatie, veelal dus door de assistente) rond de € 50,- minimaal. Slechts weinig (huis-)artsen denken zelf na en nemen hun verantwoordelijkheid in deze.

Nee, als je ‘beschermd’ wil zijn en blijven, zul je toch echt ZELF na moeten denken en ZELF keuzes maken. Bedenk daarin, dat het prachtige RijksVaccinatie Programma helemaal NIET verplicht is: het is volkomen vrijwillig om er aan mee te werken (hoeveel druk er ook op je wordt uitgeoefend).
Vanaf 2 maanden na de geboorte begint het RVP al met vaccineren en dit ondanks behoorlijk wat onderzoek dat laat zien dat de gevolgen hiervan uiteen kunnen lopen van Autisme, ADHD, Astma tot Alergie (de 4 A’s) en een heel scala aan mogelijke andere problemen inclusief vroeg-sterfte (wat dan opeens als ‘wiegedood’ op de overlijdensakte komt te staan en daardoor niet linkbaar is aan de vaccinaties).

En waarom? Omdat wetenschappers (die nu zo langzaamaan toch wel erg onbetrouwbaar blijken te zijn) zeggen dat vaccinatie levens kan redden. Maar … dan moet er wel aan een heleboel voorwaarden voldaan worden. Zoals (ik noem er maar een paar): GEEN cocktails omdat die bijzonder gevaarlijk zijn; ABSOLUTE zekerheid dat je kind al niet met iets besmet is op het moment van vaccinatie; vaccinatie niet starten voor het eerste levensjaar ivm het kwetsbare immuunsysteem en de (mogelijke) gevolgen van de vaccinatie; een strikte controle na vaccinatie tot MINSTENS 3 maanden na de vaccinatie op nevenverschijnselen en registratie daarvan in een register zodat de veiligheid beter beoordeeld kan worden; overlijden van kinderen binnen 3 maanden na vaccinatie niet ‘wegschrijven’ als wiegedood maar tenminste de mogelijkheid open houden dat er een relatie is met de vaccinatie; langdurig volgen van het kind om te controleren of het beoogde effect van de vaccinatie daadwerkelijk bereikt wordt (voorbeeld: bijna alle zwangeren en jonge moeders van nu, zijn in hun jeugd gevaccineerd tegen Rode Hond (Rubella) terwijl maar een minimaal percentage van de moeders tijdens het eerste bezoek aan de verloskundige anti-stoffen blijkt te bezitten); de mogelijkheid voor ouders om ZELF te kiezen welke vaccinaties ze wel en welke ze niet willen laten geven aan hun kind (onmogelijk in het huidige programma dat bijna uitsluitend uit cocktails bestaat).

En dan nog …
Kinderziekten zijn ziektes die kinderen doorlopen en waar ze (normaliter) vrijwel probleemloos doorheen komen. Die ziektes helpen bij het opbouwen van het immuunsysteem en daarmee de opbouw van weerstand tegen allerlei ziekte. (een hele groep huisartsen uit de Bommelerwaard schreef, gesponsord, een prachtige waaier met de naam “Dokteren tussen Maas en Waal” waarin ze van een breed scala aan gezondheidsproblemen, inclusief kinderziekten, aangeven hoe ernstig (of juist niet) deze zijn en of er ingrijpen van een arts nodig is. Helaas heeft het geen ISBN-nummer en weet ik niet of het nog verkrijgbaar is maar het initiatief is meer dan geweldig).
Met onze dekking aan medische faciliteiten en onder het voorbehoud dat ouders nu eindelijk eens nuttige en praktische (en vooral eerlijke en onafhankelijke) informatie krijgen, kan elke ouder bij het optreden van complicaties snel hulp krijgen. Reden te meer om eerder te kiezen voor gezondheid (en het gezond opbouwen van het immuunsysteem (nb: van een doorgemaakte (kinder0)ziekte blijven de afweerstoffen wel levenslang in ons afweersysteem aanwezig, bij vaccinaties is dat maar een paar jaar als we überhaupt al moeten geloven dat ze ontstaan) boven het al bij voorbaat vernietigen van dat fragiele afweersysteem-in opbouw.

Het enige juiste advies aan (toekomstige) ouders kan zijn: informeer jezelf! Maak je eigen keuze en laat je niet overhalen de roep om geld of de vooroordelen van anderen te volgen.

Want wat lees ik nu weer …
“Australian journalist wins prestigious award for exposing flu vaccine scandal”. De Australische Natasha Bita (journalist voor The Australian) heft een enorme erkenning gekregen voor de wijze waarop zij het griepvirus heft ontmaskert. Nier alleen laat zij zien dat de werking (volgens wetenschappers) helemaal niet zo geweldig is maar ook laat zij zien hoeveel neveneffecten (waaronder beroertes leidend tot bv epilepsie) daarvan het gevolg zijn.

“Human Papillomavirus Vaccine Doesn't Cause Virus Types To Compete”. Het prachtige vaccin bedoeld tegen baarmoederhalskanker blijkt, volgens een onderzoek van dr. Anne Rositch, helemaal niet de werking te hebben die gepropagandeerd is. Het zou moeten werken tegen een aantal HPV’s (HPV’s veroorzaken oa wratten en kunnen de kans op baarmoederhalskanker verhogen maar de meeste zijn uitermate zeldzaam of volkomen ongevaarlijk. Dat wist u natuurlijk niet?) maar dat blijkt helemaal niet aantoonbaar.

“43% of Americans Risked Their Brain Health for This - Did You?” Een paper van dr.Mercola, waarin hij laat zien dat het griepvaccin enorme schade kan veroorzaken terwijl de werking, op z’n minst, questionable is.

“U-turn over cervical cancer jab for teenagers: Gardasil to replace rival after Government accused of 'penny pinching'”. Nadat de Amerikaanse regering werd beschuldigd van het bezuinigen op centen, werd opens geswitsched vanhet ene HPV-vaccin naar het andere. Zit er dan toch een stuk waarheid in de bewering dat de overheid flink verdiend aan die vaccinaties?

“49 Sudden Deaths, 213 Permanent Disabilities - And the Silent Plan to Poison Your Child” van (alweer) dr.Mercola met vragen over het HPV-vaccin.

Nog een leuke?
“Scientists Brace for Media Storm Around Controversial Flu Studies”. Wetenschappers (NB in Nederland en in Amerika) hebben nu eindelijk een griepvirus (zelf) ontwikkeld dat een groot deel van de bevolking van de Aarde zal uitroeien als het ooit vrij komt! En daar zijn ze nog trots op ook! Ze willen zelfs een paper publiceren waarin ze uitleggen hoe je een dergelijk virus (waar dus geen verweer tegen bestaat) kunt maken!
Tja … met zulke vrienden (wetenschappers) heb je geen vijanden (terroristen ed) meer nodig!


Och … als je een beetje zoekt vind je massaal informatie over vaccinaties en met een beetje moeite kun je tenminste bepalen dat er gaten in de pro-vaccinatie-bewijsvoering zitten waar hele goederentreinen overdwars doorheen kunnen en tenminste de conclusie mag worden getrokken dat het geen bewijsmateriaal ‘van het hoogste niveau’ betreft. Het tegenmateriaal, contra-vaccinatie, zal ook niet van het hoogste niveau zijn maar wie maakt zich daar druk om (behalve de Vereniging tegen de Kwakzalverij die het gebruikt als ‘argument’ om dit materiaal van tafel te vegen en daarmee minimaal de schijn van ‘belanghebbende’ en ‘onbetrouwbare informatiebron’ op zichzelf laad).
Het gaat hier om je eigen gezondheid, die van de mensen in je omgeving en VOORAL die van je kinderen! Alles wat ‘gerede twijfel’ doet ontstaan, zou minimaal doorslaggevend argument moeten zijn om tenminste de vaccinaties uit te stellen en te overwegen ze helemaal niet te geven/nemen.

Griepvaccinatie 2: Oproep aan de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ tot het ondernemen van actie

Schreef ik eerder al een blog over het eindelijk instorten van de mythe rond de griepvaccinatie (zie http://bit.ly/rpZLXv ) waarin ik aanhaalde hoe (wetenschappelijk) onderzoek inmiddels heeft aangetoond dat de werking van de griepvaccinatie slechts bij twee risicogroepen enigszins aangetoond kon worden en terzijde nog even de kwalijke gevolgen van het in die griepvaccinatie verwerkte kwik (Thimerosal) aanstipte, deze keer is de aanleiding van andere aard.

In ons plaatselijke dorpsblad kreeg ik een kwart-pagina grote aankondiging van de plaatselijke huisartsen onder ogen waarin zij de “griepvaccinatie 2011” aankondigden!
Nu zou je mogen verwachten dat na het bekend worden van alle informatie over de nagenoeg afwezige werkzaamheid, zelfs uitstekend leesbaar door leken, tenminste de betreffende/betrokken beroepsbeoefenaars in staat zijn dergelijke informatie te lezen en derhalve verder geen reclame meer maken voor het wegspuiten van een onbekend (maar ongetwijfeld weer enorm hoog) aantal ampullen onwerkzame stof (dat is werkelijke ‘kwakzalverij’ (op grote schaap en volkomen openbaar) volgens de ‘Vereniging tegen de kwakzalverij’).

Nu snap ik wel een beetje, dat wellicht niet alle artsen achter deze vaccinatie-campagne staan maar er vanwege hun beroep toe gedwongen worden (hoewel: naar mijn idee kun je niemand ergens toe dwingen) maar om er dan ook nog een enorme advertentie aan te wagen gaat wel erg ver.

Maar laten we eens kijken wat diezelfde advertentie nu zegt. Kijk mee en huiver!

Er zijn 2 categorieën te onderscheiden:
[1] patiënten (alweer dat woord: waarom zijn het patiënten?) die om medische redenen in aanmerking komen en
[2] patiënten die niet tot de zogenaamde risicogroepen behoren (als ze zelfs niet tot een risicogroep behoren zijn zo sowieso als geen patiënt!).

Onder categorie [1] valt
[a] iedereen van 60 jaar en ouder (die zijn dus niet bij voorbaat patiënt aangezien hen wellicht helemaal niets mankeert en het is dus ook niet houdbaar dat zij deze vaccinatie om medische redenen zouden moeten ontvangen) EN
[b] personen die een van de volgende aandoeningen hebben (wow; dat zijn dus mensen met een gezondheidsprobleem maar die zijn opeens geen patiënt terwijl zij juist als enige die sticker zouden kunnen dragen).

En over welke aandoeningen hebben we het dan?
[I] suikerziekte;
[II] hart- en vaatziekten;
[III] chronische longziekten;
[IV] chronische nierziekten;
[V] verminderde weerstand (bv tijdens radio- of chemotherapie).

Minimaal moeten we ons nu afvragen of huisartsen ic de organisatoren hun vakliteratuur wel lezen want van deze lijst is inmiddels bekend dat alleen de aandoening [III] (ic COPD) en kwaadaardige bloedziekten (vallen die onder [V]?) enig profijt kunnen hebben van de vaccinatie.
De ouderen boven de 60 jaar en de overige genoemde aandoeningen blijken helemaal geen profijt te hebben van de vaccinatie.
Waarom ze dan toch geven? Dat is toch kwakzalverij? (daar zal de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ meteen een zaak over opstarten!).

Maar we lezen verder: “Voor deze groep (onduidelijk is of het alleen over de genoemde aandoeningen of ook over de 60-plussers gaat) is het vaccin reeds afgeleverd bij de huisarts”!!!!
Klaarblijkelijk gaat de organisator er van uit dat iedereen uit de bedoelde groep/categorie [1] zonder nadenken die vaccinatie gaat ophalen. Je mag toch verwachten van zelfstandige, volwassen mensen dat ze, zeker na de berichtgeving over de onwerkzaamheid, zelf even nadenken of de nadelen wel opwegen tegen de voordelen (hoewel voordelen: als het onwerkzaam is, is er geen voordeel!). Want laten we wel zijn: wie laat zich nu voor z’n plezier vaccineren met een onwerkzaam middel en gelijktijdig vergiftigen met een dosis kwik? Dan moet je toch wel erg weinig nagedacht hebben.

Maar goed: die hele partij ligt al bij de huisartsen en is dus hoogstwaarschijnlijk al betaald. En let wel: daar betalen we allemaal aan mee, ook al is het onwerkzaam!
En zelfs al wordt een deel niet opgehaald: terug geven en geld terug zal niet gaan, zo slim is de farmaceutische industrie wel. Ook inleveren bij de apotheek gaat tegenwoordig bijna niet meer en als het wel gaat wordt het niet elders gebruikt maar ingezameld voor vernietiging. Nu is dat niet zo erg voor een onwerkzaam middel maar … er is al wel voor betaald!


We gaan nog even door met categorie [2] want ook daarin staan interessante gegevens.
Categorie [2] zijn de mensen die vrijwillig een dergelijke vaccinatie willen.
We zouden dus gezien de berichtgeving mogen verwachten dat er uit deze groep helemaal niemand zich zal melden gezien de onwerkzaamheid en de giftigheid van de inhoud van deze ampullen. Vreemd genoeg zal de opkomst wel weer massaal zijn want blijkbaar lezen mensen slecht als via andere (zogenaamde gezaghebbende) kanalen wordt verteld dat die vaccinatie goed voor je zou zijn. Alweer: de ‘Vereniging tegen de kwakzalverij’ zal vast en zeker op korte termijn actie ondernemen vanwege de kwakzalverij die hier bedreven wordt.

Nu komt het leuke deel: voor het verkrijgen van de vaccinatie moet je eerst bij de huisarts een recept aanvragen, daarna het middel ophalen en dan met het middel naar de huisarts gaan voor de daadwerkelijke vaccinatie. Recept en het zetten van de vaccinatie kost €22,50 en de ampul kost € 25,-. Uiteraard zijn in de kosten van de ampul al de “subsidie” van rijkswege en vanuit de zorgverzekeringen verwerkt dus we mogen verwachten dat de ampul tenminste het dubbele zal kosten. Maar niettemin kost het elke onnadenkende die deze vaccinatie laat zetten het bedrag van €47,50 om zichzelf een dosis kwik te laten inspuiten!
Niet alleen kwakzalverij maar ook nog hoge kosten: nog zo’n punt waar de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ zich mee bezig houdt: te hoge kosten van de geleverde gezondheidszorg (of was dat alleen ten aanzien van alternatieve zorg?).

Nu wordt natuurlijk die spuit niet gezet door de huisarts. Dat weten we allemaal. Wanneer heeft u voor het laatst uw huisarts een vaccinatie/spuit zien zetten? Nee, dat doet de ‘assistente’ die toch weinig anders te doen had en daarvoor een minimaal salaris krijgt uitbetaald terwijl de kosten van de huisarts worden doorberekend. (Zou dat nu geen fraude zijn? Daar moet ook eens naar gekeken worden.)

Tenslotte meldt de advertentie nog dat ‘er een kleine kans bestaat dat er bij de eerste vaccinatieronde te weinig vaccin beschikbaar zal zijn indien de opkomst groter is dan verwacht’. Met andere woorden: ‘niet gaan nadenken maar zorgen dat je bij de eerste bent, dan krijg je zeker je dosis gif toegediend’ (terwijl je juist mag verwachten dat na de berichtgeving de kasten blijven uitpuilen van de niet opgehaalde rommel en er dus veel te veel voorraad is). Heet dat geen manipulatie en stemmingmakerij? Is dat geen beïnvloeding van de zogenaamde onmondige patiënt/leek door de gezaghebbende arts? Machtsmisbruik? Vast wel en het zal ook vast wel worden meegenomen in de aanklachten die de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ gaat indienen.


Uiteraard mogen we op korte termijn actie verwachten van de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’. Kwakzalverij op deze grote schaal en ook nog eens op openbare wijze kan de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ niet ongestraft voorbij laten gaan.
Ongetwijfeld zal de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ in eerste instantie de ‘Gezondheidsraad’ aanklagen wegens aanzet tot kwakzalverij en mogelijk daarin meteen de minister van WVC meenemen. Daarnaast zal de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ de organisatoren van deze grootscheepse kwakzalverij wegens medeplichtigheid aanklagen. Alle artsen in Nederland zullen door de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ worden aangeklaagd wegens kwakzalverij (met als verzachtende omstandigheid dat zij vanwege hun professie en de door de Gezondheidsraad uitgeoefende druk in een spagaat terecht kwamen en er met een tik over de vingers van afkomen).
Bovendien zal de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ de farmaceutische industrie die deze onwerkzame middelen gevuld met het giftige kwik afleveren aanklagen en hen het verder werken onmogelijk maken.

Want laten we wel zijn: zou de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ nu niet in actie komen naar aanleiding van een grootscheeps opgezette golf van kwakzalverij die volkomen openbaar/publiek wordt uitgevoerd onder miljoenen Nederlanders, dan is er maar één conclusie mogelijk: de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ is niet meer dan een marionet van de farmacie en is daarmee volkomen door de mand gevallen. Elke tegenstander van deze (volgens eigen zeggen) consumentenorganisatie die bij het niet ondernemen van actie helder laat zien juist de consument te willen aanzetten tot het gebruiken van deze overduidelijke onwerkzame en giftige middelen en het onthouden van elke andere vorm van gezondheidszorg die niet in het eigen (lees: farmaceutische) straatje past, is zelf de grootste kwakzalver die te vinden is en daarmee direct voor de rechtbank te brengen.

Doet de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ wat er van haar verwacht mag worden, dan is in ieder geval nu al bekend wie de ‘steen des aanstoots’ (de kackedorisprijs) de volgende keer gaat ontvangen. Onderneemt de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ geen actie, dan is er maar één enkele kandidaat over: de ‘Vereniging tegen de Kwakzalverij’ zelve.

Gekleurde anti-kwakzalvers (vereniging tegen de kwakzalverij)

Alweer de “Vereniging tegen de Kwakzalverij”, nu naar aanleiding van de wijze waarop zij een ingezonden brief beantwoorden.

Ja, ik weet het: eigenlijk zouden we gewoon geen aandacht moeten besteden aan deze bekrompen splinterpartij die meent de ‘onmondige, kwetsbare’ patiënt te moeten verdedigen, of die dat nu wil of niet.
Bovendien: in haar uitspraken bestempelt de VtdK patiënten als onmondig, kwetsbaar en meer van dat fraais, alsof dat zo maar op gaat. Naar mijn weten is daar nooit het alom door de VtdK verheerlijkte ‘wetenschappelijk’ onderzoek naar gedaan dat die termen zou rechtvaardigen. Wat juist veel meer blijkt (aldus massale uitspraken van behandelaars) is dat patiënten juist veel mondiger zijn en juist veel minder kwetsbaar, veel beter weten wat ze wel en niet willen en daar voor opkomen.
Daarnaast: wat is de achterliggende reden om mensen die hulp zoeken (voor wat dan ook) in het regulier medisch circuit direct te bestempelen tot ‘patiënt’? Het enige dat hiermee wordt veroorzaakt, is een negatieve gedachtegang en vooral het vaststellen van het statusverschil tussen de hulpvrager en de behandelaar (waarin de behandelaar natuurlijk mijlen ver boven de hulpvrager is verheven).
Maar dat terzijde.

Op de site van deze ge-oogklepte groepering die beoogt haar eigen (verheven) status te beschermen, werd (zie: http://bit.ly/vAEwGV ) een ingezonden brief geplaatst en voorzien van commentaar namens de splinterpartij.

Natuurlijk werd eerst alle relevante informatie uit de brief weggehaald waardoor de essentie volkomen zoek raakte en werden alle verwijzingen (blijkbaar erg bedreigend) geschrapt. Hiermee regelt de VtdK al bij voorbaat, dat een gekleurd beeld ontstaat van de werkelijkheid.
Maar dan komt het “antwoord van de webredactie” waarop nogal wat is af te dingen vanwege de kleuring van de antwoorden.
Ik geef u een aantal voorbeelden met daarop een aantal opmerkingen van mijn hand.

- ‘In de geneeskunde moet de werkzaamheid van elke behandeling eerst met deugdelijk wetenschappelijk onderzoek zijn aangetoond, voordat deze in de praktijk mag worden toegepast.’
Een vreemde uitspraak gezien het aantal onbewezen behandelingen en zelfs experimentele behandelingen in het reguliere medische circuit. Misschien toch eens verstandig eerst schoonmaak te houden in eigen huis?
- ‘Je moet dus tevoren een goede afweging kunnen maken tussen het nut en de eventuele risico's.’
En hoe vaak bespreekt uw arts de bijwerkingen van een behandeling met u voorafgaand aan de uitvoering ervan? Doorgaans mag men, bij bijvoorbeeld medicatie, al blij zijn dat een bijsluiter is bijgevoegd die ook voor leken leesbaar is. Bij andere behandelingen, wordt soms bij de kans op ernstige bijwerking als overlijden, ernstige lichamelijke schade en dergelijke nog wel vooraf eea besproken maar in de regel wordt dit punt bij voorkeur overgeslagen.
- ‘Als het ondanks herhaalde pogingen niet lukt om de werkzaamheid van een behandeling aan te tonen en deze behandeling wordt desondanks toegepast dan spreken we van kwakzalverij.’
Hier is eenvoudig een verwijzing naar het eerste punt van toepassing.
- ‘Als de werkzaamheid wel wetenschappelijk is aangetoond dan is er geen sprake meer van alternatief en dan krijgt een dergelijke behandeling een plaats in de reguliere geneeskunde.’
Inderdaad: wat werkt (ook al is het afkomstig uit de zogenaamde alternatieve hoek) wordt meteen ingepikt en door de reguliere geneeskunde toegepast. Op zich niet zo erg, het komt immers de hulpvragers ten goede maar; kom daar dan ook eerlijk voor uit.
- ‘Alternatieve behandelwijzen blijven dus alternatief, omdat ze onwerkzaam zijn.’
En zo is dat hoofdstuk afgesloten: alternatief blijft alternatief om dat het onwerkzaam zou zijn. Verder kijken hoeft dus niet meer.
- ‘Wetenschappelijk gezien valt hierover alleen te zeggen dat iemand TIJDENS of NA behandeling genezen of is, maar niet DOOR de behandeling.’
Deze is echt prachtig! Leuk om zo te proberen de niet-reguliere geneeskunde buitenspel te zetten maar dit gaat evenzeer op voor de reguliere geneeskunde! Er is, voor zover mij bekend, slechts uitermate zelden bewijsbaar dat een behandeling de genezing veroorzaakt (ik vermoed zelfs dat dit NOOIT 100% bewijsbaar is) en dus is dat ook niet bewijsbaar van de reguliere geneeskunde.
- ‘Als u bedenkt dat ongeveer 90% van de ziekten spontaan geneest of verbetert dan begrijpt u misschien beter dat echte werkzaamheid alleen vastgesteld kan worden in wetenschappelijk onderzoek, waarin grote aantallen patiënten onder standaardcondities worden behandeld en vergeleken met een onbehandelde controlegroep of placebogroep.’
Alweer: dat gaat ook op voor reguliere behandeling! Sterker nog: hoe goed wetenschappelijk onderzoek ook moge zijn, het is ernstig de vraag of zelfs placebogecontroleerd onderzoek ook maar enigszins kan bepalen waardoor de genezing tot stand kwam. Immers: ook elke behandeling kent een behoorlijk percentage aan placebo-effect en hoe zou daadwerkelijk moeten worden vastgesteld dat het juist de behandeling was die de genezing veroorzaakte en niet het placebo-effect of het zelfherstellend vermogen waat Hippocrates al vanuit ging? Ten hoogste kan (maar ja: ik ben geen wetenschapper) in mijn visie de mogelijkheid dat de behandeling van enige invloed is geweest vastgesteld worden.
- ‘Uit het deugdelijk gecontroleerde onderzoek dat over astma is gedaan, is niet gebleken dat alternatieve behandelingen effectiever zijn dan een placebo (fopmiddel).’
Datzelfde gaat op voor reguliere behandeling.
- ‘Maar het signaleren van onvolkomenheden en fouten in de reguliere zorg rekenen wij niet tot onze taak.’
??? Maar dat is toch juist de eerste en meest belangrijke vorm van kwakzalverij? Dat zou toch in eerste instantie moeten worden aangepakt? Is het niet “hij die zonder zonden is, werpe de eerste steen” meer of “verwijder eerst de balk uit uw eigen oog voordat …” maar “gooi eerst met stenen naar anderen (‘de steen des aanstoots’ of de kackedorisprijs) voordat je opruiming gaat houden in eigen huis”.
- ‘Uw keuze is nogal selectief en wordt sterk beïnvloed door uw wantrouwen in de reguliere geneeskunde en uw geloof in de werkzaamheid van alternatieve behandelwijzen.’
Hetzelfde gaat op voor de VtdK maar dan omgedraaid: eindeloos vertrouwen in de eigen beroepsgroep en volkomen afwijzing van alles dat daarbuiten gebeurt. Gelijktijdig selecteert de VtdK uitsluitend die onderzoeken die negatief uitvallen voor de niet-reguliere behandelwijzen met weglating van al het onderzoek in het buitenland (waarschijnlijk vanwege de moeite die ze hebben met de taal) die juist goed resultaat aangeven.
- ‘Een juistere formulering is dat reguliere geneesmiddelen niet in alle gevallen werkzaam zijn. Het percentage patiënten dat niet reageert op een middel kan sterk wisselen. Sommige medicijnen werken in bijna 100% van de gevallen en andere in lagere percentages.’
Niet in alle gevallen werkzaam of de werking wisselt sterk? Misschien toch handig om eens de onderzoeksresultaten (hoe gekleurd dan ook) van de farmaceuteraars te lezen. Doorgaans komen medicijnen die bij een paar tot enkele tientallen percenten van de testgroep ENIGE werking vertonen (er is dan nog niet vastgesteld dat het de bedoelde werking heeft, noch aangetoond dat het ook maar enigszins genezend werkt) al door de medicijnregistratie.
- ‘Sommige medicijnen geven volledige genezing, andere helpen alleen om klachten te verminderen of het leven van bijvoorbeeld een patiënt met kanker met een aantal jaren te verlengen.’
Kijk, als dat dan bekend is: publiceer dan eens een lijstje met medicatie die volledige genezing geeft. Mijn vermoeden is, dat dit wel een heel kort lijstje gaat worden. Medicatie ter verlenging van het leven klinkt prima maar onder welke omstandigheden, tegen welke prijs? Constant slikken van medicatie die allerlei bijwerkingen veroorzaakt waarvoor weer medicatie moet worden gebruikt die allerlei bijwerkingen veroorzaakt waarvoor weer medicatie moet worden gebruikt die allerlei bijwerkingen veroorzaakt … u snapt hoe het werkt? Dat heet nu ‘verdienen aan ziekte’.
- ‘Het tweede citaat van prof Vandenbroucke is correct weergegeven. Hij zegt: "Aanvaarden dat een oneindige verdunning werkzaam is leidt tot het verwerpen van een heel bouwwerk van chemisch en fysisch inzicht waarop meer berust dan alleen geneeskunde. Die prijs is te hoog. Aan dat dogma blijven we dus vasthouden, en we stellen ons dan liever kritisch op tegenover de zogenaamde feiten".’
Vroeger dacht men dat de wereld plat was tot de ‘wetenschap’ eindelijk zo ver was het tegendeel te bewijzen. Zo zijn er legio voorbeelden te noemen. Het verwerpen van een hypothese(die wellicht de gehele fysica omver kegelt) alleen maar ten gunste van het in stand houden van het eigen dogma, geeft uitsluitend blijk van bekrompenheid. Dat iets in strijdt is met de huidige wetten van de fysica betekend absoluut niet, dat het niet waar zou kunnen zijn.
- ‘Rekent u de overheid die veel onderzoek subsidieert ook onder de zorgaanbieders?’
Jazeker! Zelfs de grootste die er is met de meeste belangen in de bijvoorbeeld de farmacie en geneeskunde. Het is immers de overheid die via wetgeving bepaald waaraan de gemiddelde burger moet voldoen.
- ‘Wetenschappers zijn toch de vaklui die daarvoor jarenlang gestudeerd hebben?’
En wat zegt dat over hun onafhankelijkheid? Helemaal niets!
- ‘Maar de tevredenheid van de patiënt over de behandeling en de behandelaar is een slecht criterium voor de kwaliteit van de geneeskunde.’
Op zich correct maar er geldt nog steeds dat het effect (ook al zou dat een placebo-effect zijn) van een behandeling voor een groot deel afhangt van de tevredenheid van de gebruiker. Het met tegenzin slikken van medicatie doet de werking van medicatie enorm verminderen (omgekeerd placebo-effect) terwijl het gebruik van een behandeling waar een gebruiker zich prettig bij voelt, het effect van die behandeling aanzienlijk doet toenemen. Zo bepaald (wijze van) de uitspraak van een (gezaghebbend) arts in grote mate het verloop van een ziekte. Dat laatste is wel degelijk aangetoond (vandaar dat artsen tijdens hun opleiding ook wat moeten doen aan de zogenaamde bedsite-manners). Voor zover mij bekend is er geen (wetenschappelijk) onderzoek beschikbaar naar het met tegenzin versus naar tevredenheid van de gebruiker toepassen van een behandelmethode. Logisch ook want dat zou veel behandelingen in onbruik doen raken.
- ‘Patiënten hebben immers te weinig inzicht in het vak om te kunnen bepalen welk onderzoek er moet gebeuren.’
Waarschijnlijk hebben gebruikers in ieder geval heel veel inzicht in wat ze wel prettig vinden versus wat ze niet prettig ervaren. En dan gaat het niet om onderzoek dat moet gebeuren maar om de gehele behandeling.
- ‘Er zijn voorbeelden te over van tevreden patiënten die niet goed behandeld zijn en ontevreden patiënten die juist een goede behandeling hebben gekregen.’
Een volkomen loze opmerking. Het gaat immers niet om die voorbeelden maar om het effect van de behandeling! En daarnaast: wie bepaald dan wat de juiste of onjuiste behandeling is? Als dat uitsluitend door de belanghebbende behandelaar wordt bepaald dan ontstaat al vooraf een enorm vertekend beeld.
- ‘U mist bij ons "respect voor de patiënt". Waar u dat uit opmaakt is ons niet duidelijk.’
Dat is toch wel duidelijk. Lees alleen al de badinerende en kleinerende opmerkingen en termen die ten aanzien van gebruikers gemaakt worden.
Bovendien: de wet (wetgever) heeft heel helder vastgelegd (via de wet-BIG) dat elke Nederlander het recht heeft zelf te kiezen voor een behandelaar i.c. behandelmethode. In diezelfde wetgeving is nergens bepaald dat een of andere splinterpartij met oogkleppen het recht heeft daar de Nederlander voor ‘te beschermen’ of op andere wijze in te beperken.
- ‘De Vereniging tegen de Kwakzalverij moet u juist zien als een consumentenorganisatie die patiënten probeert te behoeden voor bedrog en die geen werktuig is van de farmaceutische industrie of van het medisch establishment.’
Een consumentenorganisatie wordt geacht een organisatie van en voor consumenten te zijn. De VtdK is echter een organisatie van beroepsbeoefenaars en (althans in mijn ogen) misleidde volgers en daarmee in het geheel geen consumentenorganisatie, eerder een belangenorganisatie. Of gebruikers behoed moeten worden tegen bedrog is wellicht belangrijk maar als er eenzijdige informatie wordt geleverd, is dat eveneens en gelijkwaardig bedrog en daarmee laakbaar. In hoeverre de VtdK geen werktuig is van de farmacie staat nog te bezien: enerzijds zijn artsen het doorgeefluik van de farmacie terwijl gelijktijdig anderzijds het fanatisme van de VtdK tegen alles dat niet-farmacie is de gerechte vraag doet rijzen of de VtdK niet juist de farmacie vertegenwoordigd.
- ‘[1] Wij geven zoveel mogelijk objectieve voorlichting niet alleen aan patiënten maar ook aan zorgverleners. [2] Onze strijd richt zich tegen de aanbieders van onwerkzame behandelmethoden. [3] Daarbij heeft de kwakzalverij in de reguliere gezondheidszorg evenzeer onze aandacht.’
[1] Objectieve voorlichting is per definitie niet iets dat in een regel met de VtdK gebruikt kan worden: op het moment dat slechts eenzijdige informatie gegeven wordt is namelijk geen sprake meer van objectiviteit. [2] Als de VtdK zich daadwerkelijk richtte tegen aanbieders van onwerkzame behandelmethoden zou het toch minimaal een eerste zorg van deze groepering moeten zijn om het eigen nest schoon te vegen. [3] Niettemin zien we in alle uitingen van de VtdK alleen strijd tegen het alternatieve gebied en slechts bijzonder marginaal tegen de eigen sector. Gezien het aantal (in meerdere of mindere mate) onwerkzame of slechts voor een klein percentage werkzame medicatie, onwerkzame of experimentele behandelingen en zelfs een gehele beroepstak (de psychologie/psychiatrie) die nauwelijks enige (wetenschappelijke) onderbouwing kent, zou dat aandeel veel groter moeten zijn. De praktijk logenstraft daarmee deze opmerking.

Ben ik nu een tegenstander van de reguliere geneeskunde?
Waarschijnlijk zal de VtdK zeggen van wel maar ik weet beter: nee, in het geheel niet.
In voorkomende gevallen zal ik mij (en mijn gezin) naar een betrouwbaar en niet ge-oogklepte arts spoeden (voor zover dat vaststelbaar is) ingeval van acute gezondheidsproblematiek. Dat is namelijk het terrein waarop de reguliere geneeskunde haar triomfen viert en het meest van toepassing is.
Ingeval van niet-acute problematiek staat mij, als Nederlander en wereldburger, een scala aan behandelwijzen uit de hele wereld en alle tijden tot mijn beschikking (inclusief de huidige reguliere geneeskunde) waaruit ik het recht heb zelf te kiezen zonder dat wie dan ook mij daarin hindert (wet-BIG). Keuze uit behandelwijzen die soms duizenden (acupunctuur/TCM) en vele duizenden (Ayurveda) jaren oud is en, volgens het principe dat verdwijnt (doordat het niet meer gebruikt wordt) wat niet werkzaam is, een praktijk-bewezen werking moet hebben.
Ingeval van een acuut probleem zal ik niet ontkomen aan een reguliere narcose met alle bijwerkingen van dien maar als er meer tijd beschikbaar is en de keuze mogelijk is, zal ik toch liever kiezen voor een acupunctuur-narcose (zonder bijwerkingen), ook al zou de VtdK beweren dat die alleen op placebo-effect berust (het is het effect/resultaat dat voor mij geldt, niet de eventuele wetenschappelijke onderbouwing of afwijzing: als de narcose door acupunctuur werkt dan is ze wat mij betreft goedgekeurd ook al kan de wetenschap haar werkingsprincipe niet aantonen).

Waar ik moeite mee heb is, dat een splintergroep van belanghebbenden voor een bepaalde richting probeert mijn vrijheid op eigen keuze te beknotten door zich te verzetten tegen alles dat niet in hun straatje (lees; portemonnee) past en dat probeert in de grond te stampen. De tijd dat mijn ouders voor mij mochten kiezen ligt allang achter mij en gezien mijn leeftijd heb ik er geen behoefte aan dat een stel fanaten probeert af te dwingen dat zij die taak nu voortaan van mijn ouders mogen over nemen. Ongeacht wat deze discipelen van de reguliere geneeskunde stellen geld voor mij: alleen het resultaat geldt en als er twijfels zijn dan zijn die evenzeer van toepassing op de reguliere geneeskunde als op welke andere behandelwijze dan ook waarvoor ik eventueel zou willen kiezen.

FAQ misbruik en andere zaken

Onlangs raakte ik weer eens, naar aanleiding van een blog van Hugo van der Wedden (medisch socioloog, zorgdeskundige, publicist) over “Kwakzalverij” (zie http://linkd.in/sZ6jbI ), betrokken in een discussie met de ‘Vereniging tegen de kwakzalverij (kortweg VtdK).
Nu is dat niet de eerste keer en zal het vast ook niet de laatste keer zijn.
Het feit dat ik daarin betrokken raakte is dan ook niet de reden om dit blog te schrijven.

Wel sneu, dat de VtdK altijd meent zo enorm badinerend te moeten reageren;
Wel sneu, dat de VtdK nooit rechtstreeks antwoord geeft;
Wel sneu, dat de vertegenwoordigers van de VtdK voor het onderbouwen van haar uitspraken vooral naar zelf geproduceerde of door de farmacie geproduceerde stukken verwijst;
Wel sneu, dat de VtdK nimmer verwijst naar werkelijk onafhankelijk onderzoek(-sresultaten);
Wel sneu, dat de VtdK meent als beschermer van zogenaamde onmondige, kwetsbare leden van de samenleving te moeten optreden terwijl gelijktijdig die term alleen gebruikt wordt richting niet-reguliere gezondheidszorg en niet richting reguliere gezondheidszorg;
Wel sneu, dat de VtdK stelt ‘Het doel van onze vereniging is: evaluatie van alternatieve behandelwijzen en bestrijding van kwakzalverij in de ruimste zin van het woord.’maar daarmee bedoelt zich vooral te richten op ‘kwakzalverij in engere zin, dat wil zeggen bedreven door niet-artsen (voorheen onbevoegden)’ en slechts marginaal optreed tegen kwakzalverij in eigen beroepsgroep;
Wel sneu, dat de VtdK zich beroept op wetenschappelijk onderzoek als enige criterium en gelijktijdig al het wetenschappelijk onderzoek (uit Rusland, China, Korea, Japan, India, Amerika, enz) met wel goed resultaat ten aanzien van de door hen bestreden niet-reguliere gezondheidszorg naast zich neer legt;
Wel sneu, dat de VtdK stelt ‘medische kwakzalverij: het toepassen van waardeloze therapieën door artsen. Omdat juist artsen door hun wetenschappelijke opleiding beter zouden moeten weten, verdient medische kwakzalverij zo mogelijk nog krachtiger bestrijding dan kwakzalverij in engere zin.’ Maar dat slechts marginaal doet en ALS er actie wordt ondernomen, deze artsen niet voor de rechter brengt maar laat beoordelen door het vriendengroepje, het medisch tuchtcollege, waardoor er weinig of niets van de uitspraken in de publiciteit komt;
Wel sneu, dat de VtdK van mening is dat een goede begeleiding van patiënten zeer belangrijk is maar daarvoor verwijst naar de psychologie, een nagenoeg volkomen onwetenschappelijk en ononderbouwde benaderwijze/behandelwijze;
Wel sneu, dat de VtdK het altijd in discussies zo weet te draaien dat het niet meer gaat om het oorspronkelijke onderwerp maar hun eigen frustraties de boventoon voeren;
Wel sneu ook, dat wij dat telkens laten gebeuren en proberen in discussie te gaan met de VtdK terwijl bij voorbaat vast staat dat dit niet zal werken omdat alles dat niet past in het straatje van de VtdK terzijde geschoven wordt;
Wel sneu ook, dat wij deze splintergroepering niet gewoon negeren.
En zo kan ik nog wel even doorgaan maar ook dat is niet het onderwerp van dit blog.


Tijdens de genoemde discussie, werd verwezen naar de FAQ (Frequently Asked Questions) van de VtdK. Tja, dat trekt mijn aandacht want een FAQ is oorspronkelijk bedoeld om antwoord te geven op vragen die frequent gesteld worden zodat niet telkens hetzelfde antwoord neergepend hoeft te worden.
Nu is het al verbazingwekkend dat überhaupt iemand de VtdK vragen zal stellen maar het is nog grappiger als we er van uit zouden moeten gaan dat deze vragen ook nog eens ‘frequent’ gesteld zouden worden. De wonderen zijn de wereld niet uit (ow, dat is natuurlijk erg niet-regulier) maar het is wel erg onwaarschijnlijk.
Wat zou hier dan gaande zijn? Heel simpel: elke goede sitebouwer weet, dat een FAQ een krachtig marketing-instrument is. Het wekt de schijn alsof de site-eigenaar zo belangrijk is dat hem/haar vragen gesteld worden en zelfs dat deze vragen regelmatig herhaald gesteld worden. Een uitgebreide FAQ geeft daarmee de schijn dat de site-eigenaar dus erg belangrijk is, een autoriteit op zijn/haar gebied. Wil je dus, als site-eigenaar, suggereren dat je een autoriteit bent op jouw gebied, dan laat je een FAQ samenstellen. De gemiddelde site-bezoeker trapt daar telkens in.

Dus heb ik die FAQ van de VtdK eens bezocht. Gekeken welke vragen er dan zoal volgens de sitebouwer worden gesteld.
Grappig en gelijktijdig droevig als we door deze FAQ wandelen. De zelfingenomenheid en de eigenverheerlijking druipt er vanaf. Weinig van de zogenaamde vragen in deze FAQ wekken ook maar enigszins de schijn gesteld te zijn door vragenstellers: samengevat komt deze hele FAQ er gewoon op neer dat de hele gedachte achter de VtdK, de overtuigingen, de misvattingen, het oogklep-beeld, in een vraag en antwoord vorm nogmaals wordt opgevoerd. Een impliciete herhaling van wat elders in de door de VtdK ingepalmde internetruimte al wordt gesteld, maar nu in vraag/antwoord-opzet. Niets nieuws onder de zon, gewoon herhaling.
En DAT is waar de VtdK geweldig in is: herhaling/papegaaien.van wat ze eerder al zeiden. Volgens het motto: wie hard schreeuwt en telkens herhaald heeft vast gelijk EN (heel psychologisch hoewel dat niet onderbouwbaar is): als mensen (die kwetsbare?) telkens weer bepaalde kretologie horen gaan ze het vanzelf geloven.


Overigens viel mij nog iets aardigs op in diezelfde FAQ: (onder ‘vraag’ 10: http://bit.ly/vTmwu2 ) ‘Voor 1960 kwamen alternatieve geneesmethoden nauwelijks voor.’. Kijk, DAT is nog eens lachen. Wellicht onder een andere naam maar … volksgeneeskunde en dergelijk hebben altijd bestaan: niet alleen na 1960 maar ook daarvoor. Logisch dat ‘alternatieve geneeskunde’ voor het ontstaan van de ‘reguliere geneeskunst niet bestond: als er niet tenminste twee vormen bestaan, is vergelijking (en dus een alternatief) helemaal niet mogelijk. Sterker nog: het was diezelfde reguliere geneeskunst die de term ‘alternatief’ introduceerde.
Bovendien vergeet de VtdK even, dat een paar honderd jaar geleden de ‘reguliere geneeskunde’ ook niet eens bestond! Toen was er alleen volksgeneeskunst gebaseerd op kruiden en dergelijke en allerlei vage beoefenaars van de allerlei behandelwijzen. Sterker nog: tijdens het grootste deel van het bestaan van de ‘reguliere geneeskunst’ werkte deze uitsluitend met kruiden en (vaak zelfs) andere gewaagde mengsels en is de gehele (vooral technische) ontwikkeling van de reguliere geneeskunst er vooral een van de laatste tientallen jaren. Niettemin heeft de mensheid al die duizenden jaren voor het ontstaan van de ‘reguliere geneeskunst’ doorstaan zonder dat de mensheid (als we de denkwijze van de VtdK volgen) uitgeroeid werd. Okay, het was medisch/gezondheidstechnisch geen geweldige tijd maar we zijn niet uitgestorven.

Realiseer je even de volgende feiten:
Rond 400 VC (!! Zo lang geleden al) bedacht Hippocrates, dat het beter zou zijn om enige ordening aan te brengen in de toenmalige ‘medische’ wereld en startte hij zijn athenea in Kos (Griekenland) waarin ‘artsen’ werden opgeleidt op basis van de zogenaamde humoraalpathologie waarin onder anderen voeding/diëten en het zelfherstellend vermogen van de mens bijzonder belangrijk waren. Ongeveer gelijktijdig startte Socrates, Plato en Aristoteles hun eigen ‘medische’ opleiding in Knidos (Turkeye), gebaseerd op het ziektestelsel. Twee volkomen verschillende richtingen waarbij we kunnen stellen dat de school van Hippocrates de basis heeft gevormd voor de natuurgeneeskunde terwijl Socrates en consorten de grondleggers werden van wat nu de reguliere geneeskunde vormt.
Bedenk daarbij, dat beide bloedgroepen nog steeds werkten met kruiden en zelf hun medicijnen maakten!

In de Romeinse tijd waren het Celsus, Dioscorides en Galenus die veel goed werk verrichten rond de beschrijving van kruiden en de beschrijving van uit kruiden gemaakte medicatie die door beide groepen werden gebruikt en geïncorporeerd.
Rond 1500 kwam Paracelsus met zijn discrasie (vooral geïmplementeerd door de volgers van Hippocrates) en Leonardo da Vinci (! jawel) met zijn werk over de anatomie (vooal door de volgers van Hippocrates geaccepteerd), gevolgd door Vesalius (anatomie) en Pare (chirurgie). Rond 1600 kwam Harvey met zijn bloedsomloop. Allemaal ontwikkelingen die door beide richtingen werden geïncorporeerd.
Ook rond 1600 kwam Descartes met zijn scheiding van lichaam en geest die door de volgers van Socrates werd opgenomen, evenals Virchow’s ziekteleer.
Natuurlijk zijn er tussentijds nog veel meer mensen geweest die grote invloed hebben gehad op de geneeskunde. Het gaat hier echter maar om een korte samenvatting.

War blijkt? Reguliere medici leggen allemaal een ‘eed van Hippocrates’ af maar per definitie is dat vloeken in eigen kerk aangezien ze helemaal geen volgers van Hippocrates zijn! Het zijn immers volgers van Socrates met een volkomen ander denkpatroon, een volkomen andere kijk op ziekte en behandeling als wat Hippocrates voorstond.

Overigens waren het ook de volgers van Socrates die in Italie (Bologna) en Frankrijk (Montpellier) hun eigen ‘universiteiten’ opzetten. Okay, die hadden weinig van de huidige universiteiten maar zijn in de loop der jaren daar wel terecht gekomen (waarschijnlijk meer vanwege de naam als vanwege het niveau). Immers, de universiteit van toen haalde bij lange na niet het niveau van de huidige universiteiten maar de behoefte aan macht en invloed en politiek gekonkel heeft, ongetwijfeld samen met de later ontstane handjeklap van de voorlopers van de farmacie, er toe geleid dat de positie tot op heden binnen de universiteiten bewaard is gebleven voor deze Socrates-volgers.
Gelijktijdig bleven de Hippocrates-volgers zich richten op het helpen van de medemens boven het verzamelen van macht en daarmee op het niveau van de athenea die in de huidige tijd hoogstwaarschijnlijk het HBO-niveau zouden hebben. Een veel terechter plaats aangezien het (waar het behandelaars betreft) gaat om een uitvoerend beroep (= HBO-niveau) en niet om wetenschappers (= uni-niveau).

Ergo: de eed van Hippocrates, afgelegd door afgestudeerde artsen (en veel andere beroepsgroepen die zich daaraan willen optrekken) heeft dus weinig waarde aangezien ze geen Hippocrates volgers zijn maar wel de woorden van Hippocrates in hun blazoen willen voeren.

Nico's blog: Mythe van de griepprik wetenschappelijk onderuit g...

Nico's blog: Mythe van de griepprik wetenschappelijk onderuit g...: Gezondheidsraad adviseert vaccinatie tegen griep ondanks dat zij bekend is met het laatste (wetenschappelijk!) onderzoek ten aanzien van (ge...

Mythe van de griepprik wetenschappelijk onderuit gehaald

Gezondheidsraad adviseert vaccinatie tegen griep ondanks dat zij bekend is met het laatste (wetenschappelijk!) onderzoek ten aanzien van (gebrek aan) effectiviteit.

Wie was dat ook al weer … de Gezondheidsraad?

Een “onafhankelijk” wetenschappelijk adviesorgaan dat de minster adviseert op het gebied van de volksgezondheid en het gezondheids(zorg)onderzoek. Je zou dus mogen verwachten dat zij zeker rekening zal houden met de resultaten van het meest recente (wetenschappelijk) onderzoek.

Wie hebben er zitting in die Gezondheidsraad?

Ja, daar ligt het probleem: vooral belanghebbenden! Allerlei wetenschappers die (vooral) in meerdere of (in mindere mate) in mindere mate belang hebben bij de omzet/verkoop van datgene waarover zij (onafhankelijk?) moeten adviseren.

Ja, dat werkt natuurlijk niet. Kijk, als je tijd over hebt maar eens op de ledenlijst (http://bit.ly/sa2oYu) en google voor de lol eens een paar namen.

(wetenschappelijk) Onderzoek heeft het nu onomstotelijk vastgesteld: Werkzaamheid en effectiviteit van influenzavaccinatie bij de meeste van de ‘risicogroepen’ niet aantoonbaar en in het algemeen nauwelijks enige effectiviteit meetbaar.

Werkgevers die hun werknemers een griepprik beschikbaar stellen, halen daar minder dan 0,13 ziektedagen per werknemer voordeel uit: dat is gemiddeld 1 uur minder ziekteverlof per werknemer hetgeen overeenkomt met de tijd die het kost om de prik te halen! Geen effectiviteit dus, alleen maar extra kosten want de prik moet natuurlijk wel (door staat, werkgever of particulier) betaald worden. De staat geeft zelfs maar liefst 16,5 miljoen euro uit voor het verstrekken van de griepprik.

Leuk detail: onderzoek naar de werking van de griepprik door fabrikanten komt met aanzienlijk beter/positiever resultaat te voorschijn als neutraal onderzoek dat nu dus (weer) de werkzaamheid ernstig in twijfel trekt.

Alleen bij COPD en bij kwaadaardige bloedziekten zou enige positieve werking aanwezig zijn. De overige 12 (!) risicogroepen hebben dus geen bewezen (positief) effect.

En dat in een tijd waarin (in Amerika) inmiddels is aangetoond dat het middel om het vaccin houdbaar te maken (kwik) uitermate giftig is voor mensen.

USA - Nieuwe studie bevestigt dat kwik in griepvaccin giftig is.

Yet another peer-reviewed, scientific study proving the connection between the mercury in medicine and human illnesses has just been released. The latest study is the sixth one published in recent months. This report specifically examines the harm inflicted on developing fetuses and children by Thimerosal, a mercury-based compound routinely used as a preservative in flu shots. Members of non-profit groups like the Coalition for Mercury-free Drugs (CoMeD) are actively sharing the latest scientific data about the dangers of medical mercury with the public, largely because they recognize that the mercury in Thimerosal is a factor in numerous childhood diseases.

Dat wisten we natuurlijk al maar … het is nu ook (wetenschappelijk) aangetoond!

Niettemin vind de Gezondheidsraad het feit dat er nu (wetenschappelijk) bewijs tegen de griepprik ligt, geen reden om te stoppen met de vaccinaties! Hoezo ‘onafhankelijk’ advies?

Hoe was nu de werking van die griepprik vastgesteld?

Dat gebeurde via zogenaamd ‘observationeel onderzoek”. Hier is dus geen sprake van correct gerandomiseerd dubbel blind, placebo gecontroleerd onderzoek maar van (een min of meer simpele) telling van griepgevallen (beetje gechargeerd) in een specifieke doelgroep.

Vertaald voor leken betekend dit, dat een doelgroep ondervraagt wordt over het wel of niet krijgen van griep na het nemen van een griepprik. Weinig wetenschappelijk en volkomen onbetrouwbaar dus, aangezien geen enkele omgevings-/invloedsfactor wordt meegenomen in het onderzoek noch deze factoren op enige wijze uitgesloten worden.

Normaliter (als het geen reguliere medicatie betreft) heet dat gewoon placebo-effect!
Voor de fabrikanten van de griepprik heet het echter: “uit onderzoek gebleken werking waarvan het werkingsmechanisme nog niet gedetermineerd kan worden”. Mooi taalgebruik om te zeggen dat het gewoon placebo-werking is.

Maar … wacht eens even … dat hebben we eerder gehoord …

Ten aanzien van homeopathie zegt de wetenschap dat er geen (wetenschappelijk aantoonbare) werkzame bestanddelen in homeopathie aanwezig zijn, maar zouden we (net als bij de griepprik) een observationeel onderzoek doen, dan blijkt dat gebruikers van homeopathie in enorme getale werkzaamheid bevestigen/aangeven.

Waarom heet het dan bij homeopathie wel ‘placebo-effect’ en bij de griepprik niet?

Simpel: aan de griepprik worden kapitalen verdiend en bij gebruik van homeopathie gaan de geringe opbrengsten aan de neus van de groot-farmaceuten voorbij!

Misschien is het toch wel slim om, in plaats van een niet werkende griepprik met ingebouwde vergiftigingsfactor (met behulp van kwik) een buisje oscillococcinum in huis te halen.

In beide gevallen geen (wetenschappelijke) bewijzen.

In beide gevallen geeft observationeel onderzoek een duidelijke werking aan (bij oscillococcinum veel hoger dan bij de griepprik).

Bij de griepprik wordt aangegeven dat er geen (ernstige) bijwerkingen zijn maar: bij mensen die allergisch zijn voor eieren kan de griepprik een allergische reactie veroorzaken en iemand die gevaccineerd is kan toch hoofdpijn, koorts en spierpijn of de echte griep krijgen. Bij oscillococcinum is er geen enkele bijwerking en mocht het niet werken krijgt u (misschien) toch griep.

De kosten van de griepprik (= opbrengst voor de fabrikant) zijn enorm (of de staat, de werkgever of uzelf het nu betaald: minimaal 5 euro per prik voor een beetje rotte eieren mengsel). De kosten van oscillococcinum zijn minimaal (en altijd privé te betalen dus geen belasting voor onze ziektekostenpot) en leveren de fabrikant geen torenhoge winstpercentages.

Voor mij is het (alweer) volkomen helder: ik doorsta wel een gezond griepje dat mijn immuunsysteem verbetert en adviseer anderen toch maar het buisje oscillococcinum als ze echt iets willen gebruiken (met uitzondering van COPD-patiënten en mensen met een kwaadaardige bloedziekte (even googelen welke dat eigenlijk zijn)).

Sterker nog: Onze kinderen hebben beiden de griep al gehad, mijn vrouw is nog een beetje aan het snotteren en ik ben er bijna doorheen. Prima toch: meteen de eerste virusjes binnen halen en doorleven zodat je beschermd bent als die zooi verder muteert. Oh ja: DAT advies geeft de Gezondheidsraad niet! (het advies om meteen bij de eerste griepjes zogenaamde griepfeestjes te houden zodat zo veel mogelijk mensen die eerste minder belastende griepvirusjes te laten oppikken en zonder veel moeite via hun immuunsysteem weer kwijt te laten raken en daarna beter beschermd zijn als de gemuteerde versies later in het seizoen langs komen).

Griep? Griep-ze! Gezondheid!

Waarom wel of niet …

Stel je even voor:

Tijdens de begrafenis zegt de huisarts tegen de alleen achterblijvende moeder van 6 kinderen:
“Tja, het was te verwachten: 60 uur werken per week is ook veel te veel …”

Of deze:

Na een nieuwbakken moeder te hebben geholpen met de geboorte van haar eerste kindje dat met enig ondergewicht ter wereld kwam zegt de verloskundige:
“Dat krijg je als je rookt tijdens de zwangerschap …”

En wat vind u van deze:

Zegt de fysiotherapeut tegen de cliënt die hij aan het behandelen is:
“Dat ontstaat als je teveel achter de pc zit …”.

Of:

Jehova-getuige tegen iemand die hij lastig valt aan de deur i.c. waar hij het ware geloof komt verkondigen:
“In de hemel is alleen plaats voor een beperk aantal ware gelovigen …”
(even daargelaten of de betreffende getuige daar zelf wel bij hoort, wat dan precies ‘ware gelovigen’ zijn en/of er überhaupt voldoende ruimte/plaats is voor alle Jehova-getuigen die zichzelf tot de 'ware gelovigen' rekenen)

Nog één dan:

Specialist tegen de kortademige dame tegenover hen:
“Maar mevrouw … u bent ook veel te dik / zwaar …”

Allemaal uitspraken die je de wenkbrauwen doet fronsen (althans de mijne wel).

En toch … worden ze veel vaker gebruikt dan u zou denken.

Niet alleen bot en onnadenkend maar zelfs grof en gespeend van enig gevoel.

En toch hoor je de volgende overal maar klakkeloos herhaald worden (op zich – om ook maar even bot te zijn – al een dom gebeuren: napraten zonder nadenken) zonder dat iemand zich er aan stoort:
“Je bent wat je eet”

Op internet hoef je nauwelijks te zoeken. Het aantal praktijken, adviseurs, deskundigen en na-praters dat deze botte kreet gebruikt is enorm.

Minimaal zou dat een teken moeten zijn, dat de persoon die deze kreet gebruikt (en zelfs aan anderen toevoegt) zelf niet bepaald nadenkt.

Dat geeft te denken … :-)

Misschien moeten we dan maar massaal deze papagaaien mijden en hen vooral juist niet consulteren.
Als je immers zelf niet nadenkt (even terzijde gelaten dat je voorgangers ook al niet hebben nagedacht) … in hoeverre mag er dan van je verwacht worden dat je over datgene dat je aanbied na het hanteren van die kreet, wel hebt nagedacht.

In ieder geval, heb je in mijn visie de schijn al tegen.

“Je bent wat je eet” onjuiste voorstelling van de realiteit

“Je bent wat je eet” is een veelgehoorde uitspraak die, bij zoeken met Google, ongeveer 2.700.000 hits in 0,07 seconden van zowel discutabele als meer gezaghebbende bronnen oplevert.

Het is echter sterk de vraag of deze uitspraak wel correct is.

De achterliggende gedachte die telkens weer opduikt in relatie tot deze uitspraak is, dat je lichaam en geest zich in meerdere of mindere mate aanpast aan de voeding die genuttigd wordt. Sterker nog: er worden uitspraken gedaan als zou je slanker, gelukkiger en gezonder worden door je voeding aan te passen.

Vanuit de simpele gedachte kijkend, dat bepaalde voeding een bepaald effect op ons lichaam/geest heeft (zal hebben, kan hebben), is de denkwijze natuurlijk niet verkeerd. Door ‘gezonder’ te eten wordt je gezonder, door voeding te gebruiken die je een prettig gevoel geeft zul je mogelijk een gelukkiger gevoel krijgen. Door voedsel te gebruiken dat je lichaamsgewicht doet afnemen (of tenminste niet toenemen) zul je slanker worden.

Maar … als dat waar zou zijn, zou toch iedereen slanker, gelukkiger, gezonder zijn? En helaas laat de praktijk zien, dat die uitspraak niet opgaat. De vraag die gesteld zou moeten worden is dan ook: Waarom eet niet iedereen het voedsel dat hem/haar maakt tot wie hij/zij wil zijn en wordt derhalve niet iedereen slanker, gelukkiger, gezonder?

Duizenden diëtisten in Nederland (en ongetwijfeld de rest van de wereld) geven dagelijks voedingsadviezen aan mensen om iets specifieks te bereiken: gezondheid (of tenminste verbetering van de gezondheid of voorkomen van nog ongezonder worden), lichaamsgewicht en soms zelfs geluk.

En toch blijkt dat advies niet te werken (een beetje gechargeerd: meestal werkt het wel, tijdelijk). Of misschien moeten we zeggen: de mens die dat advies krijgt, lukt het zelden zich er dusdanig aan te houden dat het doel bereikt wordt.

In de visie van de schrijver heeft dat te maken met een simpel gegeven:

“Je eet wat je bent”

Het is te eenvoudig om te zeggen dat het wijzigen van het voedingspatroon uiteindelijk leidt tot het behalen van het gestelde doel als er geen aandacht wordt besteedt aan het feit dat er mechanismen in het lichaam/de geest werkzaam zijn, die zich verzetten tegen die wijziging.

Hoe groter de wijziging, hoe sterker het verzet en hoe minder kans van slagen.

Wij mensen zijn, op exact dezelfde wijze als dieren en planten, in het ‘bezit’ van een mechanisme dat er voor heeft gezorgd dat wij vanuit de grijze oertijd tot de hedendaagse tijd hebben kunnen overleven: Het overlevingsmechanisme.

Hiernaast ‘bezitten we nog veel meer van die mechanismen waarover we in wezen maar weinig te vertellen hebben en in ieder geval weinig invloed op hebben omdat ze zetelen in de oudste delen van onze hersenen.

Het overlevingsmechanisme heeft, in de basis, maar een enkel functie: het voortbestaan van het systeem (wij als persoon) met daarnaast als nevenfunctie de instandhouding van de soort (het voortbestaan van de mensheid). In beginsel is het een volkomen egoïstisch systeem.

Ten koste van alles zorgt dat systeem er voor dat wij (net als een willekeurig dier of plant) blijven bestaan, in leven blijven. Desnoods ten koste van onze omgeving. Dat systeem is even simpel als complex: het is gebaseerd op instandhouding van status quo.

Vanuit die wetenschap, mag al vooraf bedacht worden dat elke wijziging (ook daar waar het de voeding betreft) alarmbellen doet afgaan in het overlevingsmechanisme en daarmee op felle weerstand stuit.

Het overlevingsmechanisme zal, omdat het veelal niet anders kan, noodgedwongen meegaan in de verandering maar zal zowel het lichaam als de geest blijven activeren om terug te keren naar het oude patroon en zo de status quo te handhaven. Zelfs na langere tijd, heeft het overlevingsmechanisme zoveel macht, dat het bij de kleinste verzwakking in zal grijpen en aanzetten tot terugkeer naar de oude patronen.

Ergo kun je stellen, dat het overlevingsmechanisme je aanzet om dat te eten dat bij je past (vanuit een heel traag en langdurig leerpatroon, ook al zo’n leuk mechanisme) en dat je dus in deze context niet bent wat je eet, maar eet wat je bent.

Zwart/Wit wereld

Wereld zonder grijstinten, zonder vragen, zonder twijfel, zonder ... leven.

De ideale wereld die de brulkikkers van de antikwakers voorstaat.

Na een langdurige en kostbare universitaire opleiding, waarover de meeste studenten jaren langer doen dan er voor staat, zijn de afgestudeerden in staat keurige Latijnse benamingen te hangen aan de (ziekte-)problemen waarmee andere mensen (ze heten dan opeens: 'patiënten') hen consulteren. Via een aangeleerd ja/nee-beslisdiagram komt de gemiddelde afgestudeerde tot een 'diagnose'. Een werkwijze die in de meeste gevallen veel beter, effectiever en foutlozer middels een computer uitgevoerd kan worden.
De bedoelde 'patiënten' zijn dan opeens 'lijdend aan een ziekte' en uiteraard alleen te helpen door de afgestudeerde die immers de wijsheid in pacht heeft (gekregen).

Om die 'patiënt' te helpen begint de afgestudeerde 'wijze' een serie experimenten: Uit de brede keuze aan mogelijkheden wordt er een gekozen en gestart in de hoop dat het werkt. 'Geneest' de 'patiënt' (even los van het werkelijke feit of de afgestudeerde enerzijds of de ingezette 'behandeling' anderzijds daar ook maar iets mee te maken heeft), dan slaat de afgestudeerde zichzelf op de borst en bazuint rond dat hij/zij de 'patiënt' genezen heeft.
'Geneest' de 'patiënt' niet, dan wordt eenvoudigweg naar de volgende benadering ofwel experiment gegrepen.
Mocht tussentijds de 'patiënt' genezen, dan is het uiteraard de afgestudeerde die dit heeft veroorzaakt en wordt alsnog de loftrompet op het behaalde resultaat en de eigen onfeilbaarheid gestoken.
Echter: In geen enkel 'geval' van genezing is aantoonbaar dat het daadwerkelijk het ingrijpen van de afgestudeerde en in nog mindere mate de eventuele toegepaste medicatie betreft die de 'genezing' heeft veroorzaakt.

Zie hier de contradictie: Precies datgene waarvan deze afgestudeerden in de gereguleerde "genees"-kunde de gebruikers van CAM betichten, is onverkort op henzelf van toepassing.

Waarom dan de strijd die deze brallers aangaan?

Stel je voor dat je na 6 tot veel-meer-jaar moet erkennen dat je eigenlijk niemand kunt genezen ... waar is je opleiding dan goed voor geweest? Om mooie namen, die geen enkele 'patiënt' begrijpt, aan een probleem te kunnen hangen? Om, met toestemming van de wetgever, te mogen experimenteren op levende mensen? Om, als het fout gaat, gevrijwaard te zijn van vervolging? Om de eer op te kunnen eisen als de 'patiënt' geneest ook al weet je absoluut niet waardoor?

Natuurlijk heeft de gereguleerde geneeskunde haar positieve kanten, dat zal geen weldenkend mens ontkennen. Gelijktijdig zal geen weldenkend mens ontkennen dat ze niet DE oplossing is en zeker niet alles kan en niet ooit zal zijn of kunnen. Een ieder die dat wel beweert zou wegens geestelijke problemen direct in een, door diezelfde geneeskunde opgerichte, behandelinrichting moeten worden geplaatst waarbinnen via nog experimentelere methoden en nog minder werkelijk resultaat de aldaar opgeslotenen een leven van ellende tegemoet gaan.

Op basis van een door henzelf geregisseerde wetenschap die binnen een strak denkraam (paradigma) poogt verklaringen te vinden voor zaken waarvan ze de basis niet eens begrijpoen (er bestaat binnen de wetenschap niet eens een definitie en verklaring van/voor leven, dus hoe zou men in vredesnaam leven moeten onderzoeken).
De principes ooit gebaseerd op levenloze materie probeert men daarin van toepassing te maken op leven, een vooraf al doodlopende weg.

Dankzij het toepassen van een 'wetenschap' bedoeld voor het onderzoek van dode materie is ook de kwakersbeweging niet in staat antwoorden te vinden. Sterker nog: op basis van zelfbedachte regels en regelgeving heeft men zelfs de hoogmoed om alles dat niet verklaarbaar/bewijsbaar is via een verouderde/niet-toepasbare 'wetenschap' als niet bestaand, onwerkzaam en dus (in hun ogen) verboden te verklaren. En dat, terwijl we in de dagelijkse praktijk kunnen zien dat er wel werkzaamheid is, het wel bestaat en de grondwet aangeeft dat het niet verboden kan worden. In plaats van, zoals een echte wetenschapper zou doen, de gebruikte 'wetenschap' ter discussie te stellen en op zoek te gaan naar beter passende wetenschap (overigens: een grote groep echte wetenschappers doet dit al en die vallen dan ook niet onder deze bekrompen groepering), blijft men oogkleppen dragen om de eigen 'deskundigheid' niet ter discussie te hoeven stellen.

Bijna nog erger is, de verwerpelijke werkwijze van deze groepering die alles dat de schijn heeft te werken, via slinkse wegen inpikt en zogenaamd 'regulier' maakt waarna het opeens het alleenrecht van deze groepering wordt om het te mogen toepassen en als 'regulier' bestempeld wordt. Waar een fatsoenlijk wetenschapper de eer zou laten waar ze hoort, pikken deze machtswellustelingen gewoon in wat ze kunnen gebruiken en proberen zelf met de eer te gaan strijken.

Waarom is eigenlijk de reguliere geneeskunde (RG) regulier?

Niet omdat ze de beste oplossingen heeft, niet omdat ze 'patiënten' geneest. Niet omdat ze zo enorm kundig en vaardig zijn.
Nee ... omdat ze de middelen die ontwikkeld worden door de farmaceuteraars verspreiden. In wezen zijn ze niet veel meer dan de zetbaasjes van de winstgevende kliek farma-bedrijven die miljarden verdienen (terwijl ze gelijktijdig niet eens in de gaten hebben dat ze gebruikt worden door deze miljarden verdienende grootste industrie).

En werken dan die farma-rommeltjes? Nee, ook dat niet eens: het overgrote deel van de door de zetbaasjes geadviseerde (lees: voorgeschreven als in 'dit moet je gebruiken anders help ik je verder niet meer') middeltjes werkt niet eens bij het overgrote deel van de 'patiënten' waaraan ze worden voorgeschreven. Immers: de wetenschapstoepassing van de farma's is gericht op het niet teveel gebruikers laten doodgaan en bij zo'n 40% van de gebruikers ENIGE reactie veroorzaken. Dat daarmee het middel bij 60% niet werkt is bijzaak. Zolang er maar flink verdiend word.
Op zich nog steeds geen probleem als de zetbaasjes wisten wat ze deden en in staat waren te bepalen bij welke van hun 'patiënten' welk middel daadwerkelijk past en werkt. Maar dat is dus niet zo.
Ziehier de reden waarom farma-rommel naast aids en kanker als 3e grootste oorzaak van overlijden gekenmerkt is.

Is CAM dan zoveel beter?

Nee, dat beweert ook geen weldenkend mens.
Wel heeft CAM, net als RG, haar benaderingen waar ze wel goed in zijn en die werken. Vooral op het gebied van aandacht voor mensen en begeleiding van chronische problemen blijkt steeds weer CAM torenhoog boven RG uit te steken. Maar dat terzijde.
In tegenstelling tot wat RG graag wil, kan het natuurlijk niet zo zijn dat benaderwijzen die al vele honderden tot duizenden jaren, blijkens het enige criterium dat bestaat voor werkzaamheid: het lichaam, effectief is zomaar verwezen wordt naar het rijk der fabelen.
Een beetje wetenschapper snapt dat hierin de oplossing niet ligt, alleen de veren in eigen kont. Een beetje wetenschapper stelt de eigen wetenschap ter discussie als deze niet kan aantonen wat blijkens de praktijk werkt. Een beetje wetenschapper zou samenwerking voorstellen om samen tot meer resultaat te komen.

Maar niet de brulkikkers van de antikwak-sekte.

Deze brulkikkers gaan nog veel verder: ze willen alles dat niet door HEN geaccepteerd is, verbieden. De mens het recht op zelfbeschikking ontnemen. En daarvoor gaan ze ver, heel ver.
Waar ze de eigen benadering niet kunnen verklaren, vragen ze die wel van CAM. Waar ze eigen werkingsmechanismen niet kunnen bevestigen, vragen ze die wel van CAM. Waar ze niet kunnen onderbouwen ooit iemand genezen te hebben, vragen ze dat wel van CAM. En ga zo maar door.

Zonder zelf ooit antwoorden te geven, vragen ze die aan een ieder die hun zienswijze niet volgt.
Gelijktijdig heeft deze sekte zich tot doel gesteld alles dat niet strookt met hun (beperkte/beperkende) visie uit te roeien met wortel en tak.

Om dat te doen volgen ze een heel simpel maar onjuist principe: een ieder die RG en de zogenaamde (maar niet werkelijk bestaande) wetenschappelijke geneeskunde (WG) aanhangt en, mits daarvoor via een papiertje van een uni gecertificeerd, uitvoert is GOED en veilig.
Een ieder die verder kijkt, of op welke wijze dan ook ziet dat de redenatie van de sekte niet klopt, die de benadering van de zogenaamde RG/WG ter discussie stelt (kortom: iedereen die niet de letter van hun idee volgt) wordt bestempelt tot kwakzalver en is daarmee opeens 'vrij wild' waarop meedogenloos gejaagd mag worden met alle middelen, ook al zijn die ver over de grenzen van fatsoen en vooral: wetenschap.

Deze simpele en vooral simplistische werkwijze houdt het eigen nest schoon: elke gebruiker en toepasser van CAM is hierdoor kwakzalver maar ook elke arts, uit eigen nest, die het aandurft verder te kijken, is daarmee kwakzalver en paria (wat de kwakerssekte betreft). Gebruikers van CAM worden als geestelijk onvolwaardig, misleide of anderszins gestoorden gezien die in het gareel geslagen moeten worden.

Niet-artsen die, zoals duizenden jaren normaal was en nog steeds gebruikelijk is (kijk maar naar wat moeders nog steeds doen voor hun kinderen), anderen ondersteunen met elk beschikbaar middel (zoals artsen hebben gezworen toen ze hun certificaat ontvingen) moeten minimaal veroordeeld worden en zo 'buitenspel' gezet worden. Artsen die inzien dat ze met hun opleiding niet kunnen wat ze beloofd is en proberen wegen te vinden om wel iets wezenlijks te betekenen voor hun patiënten worden aangeklaagd en tot kwakzalver bestempeld.

Artsen die zien dat hun benadering veelal schade veroorzaakt (en vaak de dood) en andere wegen zoeken die passen bij de wens van de patiënt (zoals ze ook hebben beloofd geen schade te veroorzaken) worden uitgekotst door deze bekrompen sekte en tot kwakzalver gebombardeerd.
De enige die niet aangeklaagd wordt en veilig is, is juist diegene die aangeklaagd zou moeten worden wegens het toepassen van voor grote groepen 'patiënten' onwerkzame behandelwijzen en voor nog grotere groepen onwerkzame medicatie zijn ... juist ... de antikwakjes zelf.

Zoals altijd maakt deze sekte gebruik van een op slinkse wijze verworven positie: de wetgever staat altijd boven de wet. In tegenstelling tot onze normale en op iedereen van toepassing zijnde wetgeving, houdt deze groepering er een eigen 'recht'ssyteem op na, het zogenaamde medisch tuchtcollege. Een groepje vakbroeders die de eigen aanhangers mag 'oordelen' en doorgaans zonder werkelijke veroordeling (zoals die voor elke Nederlander zou gelden) weg laat komen. Om te voorkomen dat er iets naar buiten lekt van het beschermen van de eigen bloedgroep, zijn de zittingen besloten en wordt zelfs geen openheid van de uitspraken gegeven.

Slechts in een minimaal aantal gevallen waarin de maatschappij al overduidelijk heeft aangegeven dat iets niet 'door de beugel' kan, zien we dat dit 'maatjes onder elkaar' gebeuren een lid straft met een ernstige straf als een tik-over-de-vingers en het advies dit niet-meer-te-doen (omdat het opviel?) of in de meest ernstige gevallen schorsing. Het aantal malen dat een vakbroeder uit het beroep gezet wordt is echter op de vingers van een hand te tellen terwijl het aantal gevallen waarin patiënten schade ondervinden van het handelen (volgens de wet-BIG strafbaar) of zelfs overlijden legio is.

In dit alles zien we een directe parallel met de wijze waarop vroeger het geloof werd verspreidt en afgedwongen.
Gelovigen waren goed, niet-gelovigen waren ketters en 'fout'. Gelovigen waren veilig en niet-gelovigen werden vervolgd (in een zekere periode zelfs in samenspraak tussen geloof en toenmalige 'artsen-gilde' vervolgd en veroordeeld als heks).
In die laatste situatie is nog weinig verandert. Nog steeds doet de kwakkies-sekte het voorkomen dat mensen die zelf durven denken behoren tot de 'heksen' en op de brandstapel of door verdrinking vermoord mogen worden.
Alles om maar te komen tot de simpele wereld die het, helaas verkeerd terecht gekomen, anti-kwakkie kan begrijpen: een zwart/wit wereld.

Aanhangers van deze sekte volgen blindelings het woord van hun voorganger, een zichzelf herhalende papagaai zonder wezenlijke kennis van hetgeen hij bestrijdt en volgens de door deze groepering zelf opgezette regels zonder meer in de classificatie dementerend vallende dwaas die aanbeden wordt, een geloofsfanaat die verblind is door de zelf aangemeten heerlijkheid. Logisch, aangezien twijfel een van de vele grijstinten vertegenwoordigd die te vuur en te zwaard bestreden moet worden.

Met boerenslimheid plaatsen deze geloofswaanzinnigen pionnen op sleutelplaatsen die, misleidt als ze zijn, voorkomen dat hun sekte ter verantwoording geroepen wordt en volgens de regelen der rechtspraak gestraft.

deel 5: Heeft CAM de potentie (ooit) volwassen te worden? Volwassenwording van het ondergeschoven kindje “CAM”

Adviezen

Het mag helder zijn, gezien het voorgaande, dat het onmogelijk is om adviezen te formuleren die het gehele CAM-gebied omvatten. Daarvoor is de scoop te breed. Bovendien kan, naar de mening van de auteur, meer effectieve winst behaald worden, als adviezen gedifferentieerd worden naar aandachtsgebieden.

Niettemin valt een enkel advies voor het gehele CAM-domein te formuleren: Om werkelijk serieus genomen te worden is het van absolute noodzaak dat het CAM-domein zich aaneensluit en een eenheid gaat vormen. Onderlinge verschillen zijn slechts marginaal van belang en de doelstellingen zijn voor allen overeenkomstig.

Een tweede algemeen advies kan geformuleerd worden met betrekking tot het aanhaken op reeds bestaande ontwikkelingen: het heruitvinden van het wiel is tijd en energie verspilling. Natuurlijk hoeft niet per definitie volledig aangesloten te worden of systemen aangenomen te worden vanuit het reguliere circuit. Het blijft echter zinvol en het bevordert de acceptatie, als bestaande ‘wielen’ gebruikt worden. Deels zie we dat al gebeuren (bijvoorbeeld ten aanzien van de beroepsprofielen) maar dit kan veel verder doorgevoerd worden.

Advies opleiding

Het startpunt van elk beroep is opleiding. Dat is dus waar het eerst naar gekeken moet worden. Uiteindelijk is dit ook de wijze waarop CAM ontdaan kan worden van de vele werkenden in dit gebied met onvoldoende opleiding.

Nederland is, op CAM-gebied, een paar honderd opleiders, van gevarieerd niveau, rijk. Het niveau van die opleiders loopt uiteen van workshops en cursussen via mbo^-, mbo en mbo⁺ niveaus tot hbo^-, hbo en hbo⁺ niveaus. Academische niveaus komen, naar mijn weten, niet voor. In dat aanbod zal eerst enige ordening moeten worden aangebracht.

Niveau van opleiding

We stellen eerst het niveau vast waaraan een “zelfstandig beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg” moet voldoen. Evenals in de reguliere gezondheidszorg mogen we, gezien verantwoordelijkheidsniveau en zelfstandigheid, uitgaan van een beroepsopleiding op hbo-niveau.

Dit niveau is voldoende om zelfstandig werkzaam te zijn, voldoende boven de materie te staan en gefundeerd beslissingen te kunnen nemen. Evenals meerdere beroepen in de, reguliere, gezondheidszorg is dit ook het niveau waarop, met de juiste opleiding, de behandelaar in staat moet worden geacht te beoordelen of een cliënt door hem behandeld kan worden of, op basis van de beschikbare informatie, (terug-)verwijzing naar het reguliere circuit of een andere behandelaar (andere discipline) geïndiceerd is. De betreffende behandelaar mag zelfstandig werkzaam zijn op basis van een goede opleiding en zonder voorafgaande verwijzing door een (regulier) arts aangezien de behandelaar in staat moet zijn zelfstandig een beroepsgerichte diagnose te stellen en te bepalen of er (mogelijk) contra-indicaties voor behandeling bestaan.

Omvang opleiding

Het voorgaande geeft al een groot aantal outlines waaraan de opleiding moet voldoen. Aanhaken op (vergelijkbare) onderdelen van bijvoorbeeld de (reguliere) opleiding tot fysiotherapeut kunnen helpen een opleiding vorm te geven.

In dat alles mag helder zijn dat ook de omvang van de opleiding vaststaat: een opleiding die niet voldoet aan de omvang van een hbo-opleiding kan dus ofwel als een mbo-opleiding (of lager) ofwel als een cursus omschreven worden (dit afhankelijk van de omvang en inhoud). Nog kleinere omvang hoort tot de workshops. Dat met een cursus of workshop NIET voldaan wordt aan een beroepsopleiding mag duidelijk zijn. Dat met een lagere opleiding als hbo-niveau geen zelfstandig werkend beroepsbeoefenaar wordt opgeleidt is een simpele conclusie.

Indicatie opleidingseisen zelfstandig beroepsbeoefenaar binnen de gezondheidszorg

Niveau: (minimaal) hbo-beroepsopleiding;
Omvang: 6720 SBU;
Studiepunten: 240 EC;
Verdeling: major/minor (minor 30 tot 60 EC);
Systeem: BAMA (Bachelor/Master);

Component buitenschools leren: Stage minimaal 30 EC, afstuderen minimaal 30 EC;

Eindbeoordeling mede op basis van een geschreven thesis/scriptie of publicatie;

Curriculum: geïntegreerde kennisblokken, competentie gericht onderwijs;

Medische basiskennis: (minimaal) 500 SBU;

Inhoudelijk beroepsgericht: (minimaal) 500 SBU;

Randvoorwaardelijk: modulen kennis reguliere gezondheidszorg,
basis menswetenschappen (psychologie, psychiatrie e.d.),
persoonlijke ontwikkeling en praktijkvoering.

Een opleider die bovenstaande niet kan volgen heeft mogelijk zijn opleiding niet op orde.
Een beroepsgroep die bovenstaande niet begrijpt, heeft mogelijk het toelatingsbeleid niet op orde.

Samenwerking/fusie opleiders

Elk van de, in Nederlands werkzame, opleiders kan slechts amper blijven functioneren door het geringe aantal studenten en heeft (mogelijk) te weinig middelen om de opleiding op niveau te brengen. Gelijktijdig mag gesteld worden dat veel opleidingen in specifieke delen van hun aanbod op een voldoende niveau onderwijs leveren maar te kort komen op andere punten.

Het is vanuit die gedachte te adviseren dat opleiders hun krachten bundelen en opleidingen doen samengaan. Sterke punten van elke opleiding afzonderlijk kunnen zo behouden worden en zwakke punten kunnen worden gecompenseerd. Gelijktijdig ontstaat door het toenemende aantal studenten meer ruimte (financieel gezien) om betere opleidingen te verzorgen. Het aanbieden van uitstroomprofielen en/of aanvullingscursussen, bredere of verdiepende minoren en andere mogelijkheden voortkomend uit beschikbaar onderwijs materiaal na opzet van het curriculum behoort dan tot de mogelijkheden.

Opleiders koepel

Aansluitend hieraan, zal registratie van opleiders via een instelling, stichting of koepel noodzakelijk zijn (een koepelorganisatie in de vorm van een stichting zou wellicht zinvol zijn). Geen registratie op vrijwillige basis maar registratie om op die wijze het recht te verkrijgen (door de koepel) gegarandeerde (eind-)getuigschriften te mogen afgeven. Op deze wijze ontstaat enerzijds eenheid met anderzijds voldoende ruimte voor eigenheid van de opleiding en gelijktijdig helderheid richting samenleving. Alleen opleiders aangesloten en (regelmatig) gecontroleerd (geaccrediteerd) door de koepelorganisatie mogen de gegarandeerde getuigschriften afgeven, niet geregistreerde opleiders kunnen hooguit hun eigen (en daarmee minder waardevolle) getuigschrift afgeven.

Opleidingsaccreditatie

In dat kader bevinden we ons meteen op het gebied van de, door veel opleiders nagestreefde, gebied van de (reguliere) accreditatie. Ten aanzien hiervan moet opgemerkt worden dat de (reguliere) accreditatie slechts een ‘papieren tijger’ is die uitsluitend de organisatie en ontwikkeling van de opleiding beoordeeld. De inhoud van de opleiding valt buiten de accreditatie. Door nu een systeem te ontwikkelen waarin naast een beoordeling van de koepelorganisatie (vergelijkbaar met accreditatie) ook de gebruikers (studenten, patiënten en patiënten organisaties) hun oordeel geven, ontstaat een betere beoordeling.

Ten overvloede kan gemeld worden dat de reguliere accreditatie onbereikbaar is geworden voor niet reguliere opleiders, tenzij zij hun opleiding in handen geven van een reguliere opleider (die hoogstwaarschijnlijk geen onderwijslicentie voor een dergelijke opleiding krijgt) en de opleiding zal omvormen tot een, binnen het reguliere onderwijs geaccepteerde vorm die zeer wel mogelijk weinig over laat van de originele doelstellingen.

Toegang opleiding

Opleidingen zijn in principe voor een ieder, die voldoet aan de eisen, toegankelijk. Het kan dus niet zo zijn, dat een opleiding uitsluitend toegankelijk is voor bepaalde doelgroepen. Een parallel met het reguliere hbo-onderwijs is adviseerbaar te volgen.

Verstandig is, om naast het curriculum ook het ingangsniveau te definiëren. Vastgelegd is, welke studenten(-groepen) toegang hebben tot hbo-opleidingen. Aanvullend kan worden bepaald dat, afhankelijk van de vooropleiding, zogenaamde vrijstellingen verkregen kunnen worden. Zo zouden artsen (wellicht) vrijstelling kunnen krijgen van alle medische basiskennis modulen (tenzij daarin elementen zijn verwerkt, zoals de energetische benadering, die artsen in hun opleiding niet leren). Bijgevolg zal de opleiding dus voor elke HAVO/VWO-verlater toegankelijk zijn met als toevoeging dat bijvoorbeeld artsen (of bijvoorbeeld fysiotherapeuten, verpleegkundigen en anderen) mogelijk vrijstellingen voor modulen ontvangen. De huidige opleidingen voor specifieke doelgroepen komen daarmee automatisch te vervallen, hetgeen de eenheid binnen CAM ten goede komt.

Registratie gediplomeerden

In de huidige situatie bestaan opleiders soms een periode en verdwijnen dan (doorgaans wegens gebrek aan financiële middelen). Naast het creëren van grotere en krachtiger opleidingscentra is het zinvol om gediplomeerden te registreren. Streven naar wijziging van en opname in een BIG-register is weinig zinnig en het is sterk de vraag of dit voordelen oplevert.

Wat wel zinvol is, is registratie van afgestudeerden in een register waarbij zowel het getuigschrift, de gevolgde modulen en bijbehorende cijfers en de opleider worden vermeld. Op deze wijze is ten alle tijden na te zien of een behandelaar daadwerkelijk over de juiste getuigschriften beschikt, ook nadat een opleider gestopt is. Door mogelijkheden te creëren om door buitenstaanders (patiënten, patiënten organisaties) een waardering aan de betreffende behandelaar te laten opnemen, is zelfs inzichtelijk te maken hoe deze behandelaar zijn beroep uitoefent. Het beschikbaar stellen van mogelijkheden om een (online en publiekelijk in te zien) portfolio op te bouwen zou zelfs inzichtelijk maken op welke wijze en in hoeverre een beroepsbeoefenaar voldoet aan de verplichting zijn beroep bij te houden en bijscholing volgt. Ook ontstaat zo inzicht in aanvullende en/of verbredende disciplines die een individuele CAM-behandelaar beschikbaar heeft.

Onderzoek

Opleidingen vormen per definitie de start van onderzoek. Studenten dienen tijdens hun opleiding veelal werkstukken te schrijven en klein onderzoek uit te voeren (sterk beperkt en zeer basaal). Tijdens stage en afstuderen worden al grotere en omvangrijker studies en onderzoeksprojecten uitgevoerd. Via thesis of scriptie wordt hier nog verder op doorgebouwd. Hoewel nog op hbo-niveau en dus beperkt, wordt hier de basis gelegd voor toekomstig onderzoek. Hierin moet bedacht worden dat opleiding gericht is op beroepsbeoefenaars en niet op wetenschappers (dat is het gebied van de academische opleidingen).

Advies beroepsgroepen

Ten aanzien van de beroepsgroepen is de situatie niet veel anders dan ten aanzien van de opleidingen. Voor een klein land als Nederland, zijn talloze beroepsgroepen beschikbaar allen met een te beperkte financiële armslag om werkelijk iets te betekenen.

Hier kan het advies relatief eenvoudig zijn: fuseer!

Het nodeloos in stand houden van beroepsgroepen voor specifieke doelgroepen op allerlei niveaus resulteert er in dat veel geld wegvloeit richting noodzakelijke besturen, administraties en andere overhead. Geld dat onthouden/onttrokken wordt aan het uitvoeren van de werkelijke doelstellingen. Samenvoeging van beroepsgroepen tot grotere en krachtiger beroepsgroepen maakt meer mogelijk, resulteert in meer middelen en meer invloed. Opzet van beroepsprofielen, waardering van getuigschriften, afhandeling van klachten, informatievoorziening en kennisgeneratie en –beschikbaarstelling kunnen, evenals meer en betere contacten met patiënten verenigingen en overheid, beter in groter verband ter hand genomen worden.

Advies onderzoek

Hoewel nog lang niet alles dat verbetert kan worden, is besproken, stap ik over naar het eind van het traject: onderzoek.

Niet eerder dan dat alle andere (voorliggende) problemen zijn opgelost, is het zinvol te starten met (wetenschappelijk) onderzoek. Zolang niet voldoende en op juist niveau opgeleide behandelaars beschikbaar zijn, is het nagenoeg onmogelijk om voldoende onderzoeksmateriaal te vergaren. Zolang beroepsgroepen niet meer financiële armslag krijgen, zijn zij niet in staat onderzoek te initiëren en te bekostigen. Zolang andere organisaties binnen CAM niet kunnen bouwen op voldoende en goed opgeleide behandelaars, ondersteuning van studerenden en sponsoring vanuit beroepsgroepen, zal ook hun onderzoek niet van de grond komen.

Daarbij kan worden aangetekend dat, nadat het onderwijs voldoende is gewaarborgd, eerder de kans bestaat dat de academische wereld belangstelling krijgt en academische opleidingen ontstaan. Op het moment immers dat een beroepsbeoefenaar na hbo-opleiding en eventuele post-hbo opleidingen verder wil ztuderen, zullen (hbo-)masteropleidingen ontwikkeld moeten worden en ontstaat van daaruit de opstap richting universiteit.

Advies maatschappelijke gedragenheid

In onze huidige maatschappij bepaald in grote mate de zorgverzekeraar welke behandeling vergoedt wordt. Deels is deze bepaling gebaseerd op een kosten/bate analyse en deels op opleiding. Zorg voor een goede opleiding maakt dat een zorgverzekeraar minder eenvoudig een vergoedingsverzoek kan afwijzen. Als daarnaast (zoals in veel disciplines al aangetoond) de kosten/bate analyse ook gunstig uitvalt, komt vergoeding vanzelf.

Krachtige en brede beroepsgroepen kunnen daarin beter en meer betekenen dan kleine zelfstandige deelgroepen.

Zoals eerder ten aanzien van veel (para-)medische beroepen verwijzing door een regulier arts voorwaarde was, die inmiddels op basis van de opleiding is herzien, zal het voorzien in de juiste randvoorwaarden ook de (verantwoorde) toegang tot de CAM-behandelaar verantwoordbaar maken.

Ten slotte

Het voorgaande laat zien hoe verdeeld het CAM-domein in al haar dimensies is en hoe weinig effecten de inspanningen tot op heden hebben opgeleverd. Dit, zonder die inspanningen te willen bagatelliseren of de effecten daarvan niet te zien.

Het is nu tijd geworden om inspanningen te bundelen en een weg te bewandelen die op korte termijn resultaten oplevert. Alleen zo kan voorkomen worden, dat CAM geheel ondergesneeuwd word en het ‘ondergeschoven kindje’ van de reguliere geneeskunde blijft.

Op relatief eenvoudige wijze kan op korte termijn een aantal maatregelen genomen worden die het CAM-gebied niet alleen verenigd maar daarmee ook sterker maakt en meer doelgericht. Het is tijd geworden dat de vele spelers binnen CAM hun eigen ego loslaten ten gunste van het uiteindelijke doel.

De keuze is eenvoudig en de gevolgen voorspelbaar: als de spelers binnen CAM niet snel hun ‘act’ op niveau brengen, zal het ‘kindje CAM’ zeer wel mogelijk een voortijdige dood sterven waardoor (soms) eeuwen oude behandelwijzen en kennis onthouden gaat worden aan de maatschappij. De wijze waarop nu gestreefd wordt integrale geneeskunde een plaats te geven is lovenswaardig maar de kans dat deze weg de resultaten oplevert die gewenst zijn is klein, gezien de enorme gebreken die nog steeds aanwezig zijn en die, in deze benadering, niet opgelost worden.

Met voorgaande adviezen worden niet alle problemen binnen het CAM-domein opgelost, daarvan ben ik mij pijnlijk bewust. Dat is echter ook niet het doel van dit schrijven noch van de adviezen. Doelstelling van deze bijdrage beperkt zich tot het signaleren en omschrijven van een deel van de problemen die CAM in haar ontwikkeling beperken. Ten aanzien daarvan, heb ik enkele adviezen geformuleerd die naar mijn bescheiden mening tot aanzienlijk resultaat kunnen leiden.

Of en in hoeverre de lezer iets doet met mijn signalen en/of adviezen is geheel aan de lezer: mijn functie in deze is uitsluitend de signalerende en adviserende. Dit, om later niet te hoeven zeggen dat ik het wel zag maar er niets mee heb gedaan en niet te hoeven horen dat ik mijn (persoonlijke) verantwoordelijkheden op dit gebied ontlopen heb.

Uiteraard zijn staat het bovenstaande qua zowel zienswijze als advies open voor discussie en zijn delen wellicht, al naar gelang de visie van de lezer, discutabel. Die discussie ga ik graag aan, niet in een verwijtende sfeer maar in een constructieve sfeer gericht op voortgang. Wat dat betreft sta ik open voor een ieders reactie en ben ik graag bereid mijn gedachten hierover nader toe te lichten.