donderdag 7 april 2011

Zwart/Wit wereld

Wereld zonder grijstinten, zonder vragen, zonder twijfel, zonder ... leven.

De ideale wereld die de brulkikkers van de antikwakers voorstaat.

Na een langdurige en kostbare universitaire opleiding, waarover de meeste studenten jaren langer doen dan er voor staat, zijn de afgestudeerden in staat keurige Latijnse benamingen te hangen aan de (ziekte-)problemen waarmee andere mensen (ze heten dan opeens: 'patiënten') hen consulteren. Via een aangeleerd ja/nee-beslisdiagram komt de gemiddelde afgestudeerde tot een 'diagnose'. Een werkwijze die in de meeste gevallen veel beter, effectiever en foutlozer middels een computer uitgevoerd kan worden.
De bedoelde 'patiënten' zijn dan opeens 'lijdend aan een ziekte' en uiteraard alleen te helpen door de afgestudeerde die immers de wijsheid in pacht heeft (gekregen).

Om die 'patiënt' te helpen begint de afgestudeerde 'wijze' een serie experimenten: Uit de brede keuze aan mogelijkheden wordt er een gekozen en gestart in de hoop dat het werkt. 'Geneest' de 'patiënt' (even los van het werkelijke feit of de afgestudeerde enerzijds of de ingezette 'behandeling' anderzijds daar ook maar iets mee te maken heeft), dan slaat de afgestudeerde zichzelf op de borst en bazuint rond dat hij/zij de 'patiënt' genezen heeft.
'Geneest' de 'patiënt' niet, dan wordt eenvoudigweg naar de volgende benadering ofwel experiment gegrepen.
Mocht tussentijds de 'patiënt' genezen, dan is het uiteraard de afgestudeerde die dit heeft veroorzaakt en wordt alsnog de loftrompet op het behaalde resultaat en de eigen onfeilbaarheid gestoken.
Echter: In geen enkel 'geval' van genezing is aantoonbaar dat het daadwerkelijk het ingrijpen van de afgestudeerde en in nog mindere mate de eventuele toegepaste medicatie betreft die de 'genezing' heeft veroorzaakt.

Zie hier de contradictie: Precies datgene waarvan deze afgestudeerden in de gereguleerde "genees"-kunde de gebruikers van CAM betichten, is onverkort op henzelf van toepassing.

Waarom dan de strijd die deze brallers aangaan?

Stel je voor dat je na 6 tot veel-meer-jaar moet erkennen dat je eigenlijk niemand kunt genezen ... waar is je opleiding dan goed voor geweest? Om mooie namen, die geen enkele 'patiënt' begrijpt, aan een probleem te kunnen hangen? Om, met toestemming van de wetgever, te mogen experimenteren op levende mensen? Om, als het fout gaat, gevrijwaard te zijn van vervolging? Om de eer op te kunnen eisen als de 'patiënt' geneest ook al weet je absoluut niet waardoor?

Natuurlijk heeft de gereguleerde geneeskunde haar positieve kanten, dat zal geen weldenkend mens ontkennen. Gelijktijdig zal geen weldenkend mens ontkennen dat ze niet DE oplossing is en zeker niet alles kan en niet ooit zal zijn of kunnen. Een ieder die dat wel beweert zou wegens geestelijke problemen direct in een, door diezelfde geneeskunde opgerichte, behandelinrichting moeten worden geplaatst waarbinnen via nog experimentelere methoden en nog minder werkelijk resultaat de aldaar opgeslotenen een leven van ellende tegemoet gaan.

Op basis van een door henzelf geregisseerde wetenschap die binnen een strak denkraam (paradigma) poogt verklaringen te vinden voor zaken waarvan ze de basis niet eens begrijpoen (er bestaat binnen de wetenschap niet eens een definitie en verklaring van/voor leven, dus hoe zou men in vredesnaam leven moeten onderzoeken).
De principes ooit gebaseerd op levenloze materie probeert men daarin van toepassing te maken op leven, een vooraf al doodlopende weg.

Dankzij het toepassen van een 'wetenschap' bedoeld voor het onderzoek van dode materie is ook de kwakersbeweging niet in staat antwoorden te vinden. Sterker nog: op basis van zelfbedachte regels en regelgeving heeft men zelfs de hoogmoed om alles dat niet verklaarbaar/bewijsbaar is via een verouderde/niet-toepasbare 'wetenschap' als niet bestaand, onwerkzaam en dus (in hun ogen) verboden te verklaren. En dat, terwijl we in de dagelijkse praktijk kunnen zien dat er wel werkzaamheid is, het wel bestaat en de grondwet aangeeft dat het niet verboden kan worden. In plaats van, zoals een echte wetenschapper zou doen, de gebruikte 'wetenschap' ter discussie te stellen en op zoek te gaan naar beter passende wetenschap (overigens: een grote groep echte wetenschappers doet dit al en die vallen dan ook niet onder deze bekrompen groepering), blijft men oogkleppen dragen om de eigen 'deskundigheid' niet ter discussie te hoeven stellen.

Bijna nog erger is, de verwerpelijke werkwijze van deze groepering die alles dat de schijn heeft te werken, via slinkse wegen inpikt en zogenaamd 'regulier' maakt waarna het opeens het alleenrecht van deze groepering wordt om het te mogen toepassen en als 'regulier' bestempeld wordt. Waar een fatsoenlijk wetenschapper de eer zou laten waar ze hoort, pikken deze machtswellustelingen gewoon in wat ze kunnen gebruiken en proberen zelf met de eer te gaan strijken.

Waarom is eigenlijk de reguliere geneeskunde (RG) regulier?

Niet omdat ze de beste oplossingen heeft, niet omdat ze 'patiënten' geneest. Niet omdat ze zo enorm kundig en vaardig zijn.
Nee ... omdat ze de middelen die ontwikkeld worden door de farmaceuteraars verspreiden. In wezen zijn ze niet veel meer dan de zetbaasjes van de winstgevende kliek farma-bedrijven die miljarden verdienen (terwijl ze gelijktijdig niet eens in de gaten hebben dat ze gebruikt worden door deze miljarden verdienende grootste industrie).

En werken dan die farma-rommeltjes? Nee, ook dat niet eens: het overgrote deel van de door de zetbaasjes geadviseerde (lees: voorgeschreven als in 'dit moet je gebruiken anders help ik je verder niet meer') middeltjes werkt niet eens bij het overgrote deel van de 'patiënten' waaraan ze worden voorgeschreven. Immers: de wetenschapstoepassing van de farma's is gericht op het niet teveel gebruikers laten doodgaan en bij zo'n 40% van de gebruikers ENIGE reactie veroorzaken. Dat daarmee het middel bij 60% niet werkt is bijzaak. Zolang er maar flink verdiend word.
Op zich nog steeds geen probleem als de zetbaasjes wisten wat ze deden en in staat waren te bepalen bij welke van hun 'patiënten' welk middel daadwerkelijk past en werkt. Maar dat is dus niet zo.
Ziehier de reden waarom farma-rommel naast aids en kanker als 3e grootste oorzaak van overlijden gekenmerkt is.

Is CAM dan zoveel beter?

Nee, dat beweert ook geen weldenkend mens.
Wel heeft CAM, net als RG, haar benaderingen waar ze wel goed in zijn en die werken. Vooral op het gebied van aandacht voor mensen en begeleiding van chronische problemen blijkt steeds weer CAM torenhoog boven RG uit te steken. Maar dat terzijde.
In tegenstelling tot wat RG graag wil, kan het natuurlijk niet zo zijn dat benaderwijzen die al vele honderden tot duizenden jaren, blijkens het enige criterium dat bestaat voor werkzaamheid: het lichaam, effectief is zomaar verwezen wordt naar het rijk der fabelen.
Een beetje wetenschapper snapt dat hierin de oplossing niet ligt, alleen de veren in eigen kont. Een beetje wetenschapper stelt de eigen wetenschap ter discussie als deze niet kan aantonen wat blijkens de praktijk werkt. Een beetje wetenschapper zou samenwerking voorstellen om samen tot meer resultaat te komen.

Maar niet de brulkikkers van de antikwak-sekte.

Deze brulkikkers gaan nog veel verder: ze willen alles dat niet door HEN geaccepteerd is, verbieden. De mens het recht op zelfbeschikking ontnemen. En daarvoor gaan ze ver, heel ver.
Waar ze de eigen benadering niet kunnen verklaren, vragen ze die wel van CAM. Waar ze eigen werkingsmechanismen niet kunnen bevestigen, vragen ze die wel van CAM. Waar ze niet kunnen onderbouwen ooit iemand genezen te hebben, vragen ze dat wel van CAM. En ga zo maar door.

Zonder zelf ooit antwoorden te geven, vragen ze die aan een ieder die hun zienswijze niet volgt.
Gelijktijdig heeft deze sekte zich tot doel gesteld alles dat niet strookt met hun (beperkte/beperkende) visie uit te roeien met wortel en tak.

Om dat te doen volgen ze een heel simpel maar onjuist principe: een ieder die RG en de zogenaamde (maar niet werkelijk bestaande) wetenschappelijke geneeskunde (WG) aanhangt en, mits daarvoor via een papiertje van een uni gecertificeerd, uitvoert is GOED en veilig.
Een ieder die verder kijkt, of op welke wijze dan ook ziet dat de redenatie van de sekte niet klopt, die de benadering van de zogenaamde RG/WG ter discussie stelt (kortom: iedereen die niet de letter van hun idee volgt) wordt bestempelt tot kwakzalver en is daarmee opeens 'vrij wild' waarop meedogenloos gejaagd mag worden met alle middelen, ook al zijn die ver over de grenzen van fatsoen en vooral: wetenschap.

Deze simpele en vooral simplistische werkwijze houdt het eigen nest schoon: elke gebruiker en toepasser van CAM is hierdoor kwakzalver maar ook elke arts, uit eigen nest, die het aandurft verder te kijken, is daarmee kwakzalver en paria (wat de kwakerssekte betreft). Gebruikers van CAM worden als geestelijk onvolwaardig, misleide of anderszins gestoorden gezien die in het gareel geslagen moeten worden.

Niet-artsen die, zoals duizenden jaren normaal was en nog steeds gebruikelijk is (kijk maar naar wat moeders nog steeds doen voor hun kinderen), anderen ondersteunen met elk beschikbaar middel (zoals artsen hebben gezworen toen ze hun certificaat ontvingen) moeten minimaal veroordeeld worden en zo 'buitenspel' gezet worden. Artsen die inzien dat ze met hun opleiding niet kunnen wat ze beloofd is en proberen wegen te vinden om wel iets wezenlijks te betekenen voor hun patiënten worden aangeklaagd en tot kwakzalver bestempeld.

Artsen die zien dat hun benadering veelal schade veroorzaakt (en vaak de dood) en andere wegen zoeken die passen bij de wens van de patiënt (zoals ze ook hebben beloofd geen schade te veroorzaken) worden uitgekotst door deze bekrompen sekte en tot kwakzalver gebombardeerd.
De enige die niet aangeklaagd wordt en veilig is, is juist diegene die aangeklaagd zou moeten worden wegens het toepassen van voor grote groepen 'patiënten' onwerkzame behandelwijzen en voor nog grotere groepen onwerkzame medicatie zijn ... juist ... de antikwakjes zelf.

Zoals altijd maakt deze sekte gebruik van een op slinkse wijze verworven positie: de wetgever staat altijd boven de wet. In tegenstelling tot onze normale en op iedereen van toepassing zijnde wetgeving, houdt deze groepering er een eigen 'recht'ssyteem op na, het zogenaamde medisch tuchtcollege. Een groepje vakbroeders die de eigen aanhangers mag 'oordelen' en doorgaans zonder werkelijke veroordeling (zoals die voor elke Nederlander zou gelden) weg laat komen. Om te voorkomen dat er iets naar buiten lekt van het beschermen van de eigen bloedgroep, zijn de zittingen besloten en wordt zelfs geen openheid van de uitspraken gegeven.

Slechts in een minimaal aantal gevallen waarin de maatschappij al overduidelijk heeft aangegeven dat iets niet 'door de beugel' kan, zien we dat dit 'maatjes onder elkaar' gebeuren een lid straft met een ernstige straf als een tik-over-de-vingers en het advies dit niet-meer-te-doen (omdat het opviel?) of in de meest ernstige gevallen schorsing. Het aantal malen dat een vakbroeder uit het beroep gezet wordt is echter op de vingers van een hand te tellen terwijl het aantal gevallen waarin patiënten schade ondervinden van het handelen (volgens de wet-BIG strafbaar) of zelfs overlijden legio is.

In dit alles zien we een directe parallel met de wijze waarop vroeger het geloof werd verspreidt en afgedwongen.
Gelovigen waren goed, niet-gelovigen waren ketters en 'fout'. Gelovigen waren veilig en niet-gelovigen werden vervolgd (in een zekere periode zelfs in samenspraak tussen geloof en toenmalige 'artsen-gilde' vervolgd en veroordeeld als heks).
In die laatste situatie is nog weinig verandert. Nog steeds doet de kwakkies-sekte het voorkomen dat mensen die zelf durven denken behoren tot de 'heksen' en op de brandstapel of door verdrinking vermoord mogen worden.
Alles om maar te komen tot de simpele wereld die het, helaas verkeerd terecht gekomen, anti-kwakkie kan begrijpen: een zwart/wit wereld.

Aanhangers van deze sekte volgen blindelings het woord van hun voorganger, een zichzelf herhalende papagaai zonder wezenlijke kennis van hetgeen hij bestrijdt en volgens de door deze groepering zelf opgezette regels zonder meer in de classificatie dementerend vallende dwaas die aanbeden wordt, een geloofsfanaat die verblind is door de zelf aangemeten heerlijkheid. Logisch, aangezien twijfel een van de vele grijstinten vertegenwoordigd die te vuur en te zwaard bestreden moet worden.

Met boerenslimheid plaatsen deze geloofswaanzinnigen pionnen op sleutelplaatsen die, misleidt als ze zijn, voorkomen dat hun sekte ter verantwoording geroepen wordt en volgens de regelen der rechtspraak gestraft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten