Een ‘verkennend’ stuk over de mogelijkheden en onmogelijkheden dat CAM (in meest brede zin) ooit haar plaats kan innemen binnen de gezondheidszorg in Nederland.
Verantwoording
(Waarom dit stuk en wie zou er in geïnteresseerd zijn?)
Om het ‘waarom’ eerst te beantwoorden: Al heel wat jaren doen enorm veel mensen hun best om CAM ‘op de kaart’ te zetten en haar wel verdiende plaats binnen de gezondheidszorg veilig te stellen. Tot op heden met een redelijk, maar nog onvoldoende, effect. Delen van CAM worden (schoorvoetend) geaccepteerd door de reguliere zorgsector de zorgverzekeraars zonder dat daarbij CAM werkelijk een plaats krijgt en ingezet wordt door de zorgsector. Voor zover een CAM-interventie al voor vergoeding in aanmerking komt, wordt veelal het voorbehoud gemaakt dat deze uitgevoerd moet worden door een BIG-geregistreerd arts of door een CAM-therapeut aangesloten bij een bepaalde beroepsgroep, waarbij voor de keuze van het laatste de criteria volkomen onduidelijk zijn.
Vanuit mijn functioneren als CAM-therapeut, mijn samenwerking met diverse activisten voor opname van CAM in de gezondheidszorg en mijn kennis van (Hbo-)onderwijs, zie ik een scala van redenen waarom de effecten van alle inspanningen achterblijven en niet tot de gewenste resultaten leiden.
Omdat ik zelf ook al jaren bezig ben met het streven CAM haar plaats te laten krijgen en uiteindelijk te laten opgaan in een ‘Integrale Gezondheidszorg’ (het complement van alle vormen van gezondheidszorg zonder onderscheidt), vanwege eerdere stukken die ik over dit onderwerp (direct of zijdelings) het daglicht heb laten zien en niet in de laatste plaats ‘omdat toch iemand de kat de bel moet aanbinden’ zet ik hierbij mijn gedachten over dit onderwerp op papier. Op deze wijze hoop ik de (positieve) discussie weer op te starten en de belanghebbenden wakker te schudden in een poging op die wijze weer een doorstart te bewerkstelligen.
Wie er geïnteresseerd zou zijn in dit schrijfsel mag helder zijn: In ieder geval iedereen die CAM een warm hart toedraagt (behandelaars in de meest brede zin alsmede zorgverzekeraars) en de wens heeft hiervan vrijelijk gebruik te kunnen maken (gebruikers), conform de wet-BIG: zonder onderscheid. Dat laatste betekent dus integraal, dat de CAM-behandelwijzen een plaats moeten krijgen binnen de gezondheidszorg en binnen het vergoedingssysteem van de zorgverzekeraars. Dat daarvoor een aantal stappen moeten worden gezet mag helder zijn: daarom schrijf ik dit stuk.
Dat naast de voorstanders wellicht ook de tegenstanders een zekere interesse zullen hebben in dit schrijfsel is van ondergeschikt belang (alhoewel de ‘Kackadorisprijs’ van harte welkom is).
In eerste instantie zal ik, ten behoeve van het begrip van het geschrevene, een aantal definities van termen die ik gebruikt heb voor dit schrijfsel kort toelichten.
Daarna beschrijf ik achtereenvolgens het CAM-domein, de CAM-opleidingen, de CAM-beroepsgroepen, de samenwerking en de maatschappelijke presentatie van CAM. Tot slot zal ik trachten, aan dat alles een conclusie te verbinden.
Definities
Persoonlijk spreek ik liever van ‘Complementary and Additive Medicine’ in plaats van ‘Complementary and Alternative Medicine’, omdat dit meer in overeenstemming met de werkelijkheid is. De term ‘Alternative’ doet
- enerzijds immers teveel denken aan ‘alternatief’ in de zin van ‘het alternatieve’ als zijnde een wat zweverige en zonder enige basis geformuleerde groep van benader-/behandelwijzen en
- anderzijds als zijnde ‘een alternatief’ als in ‘een complete vervanging voor iets anders’
wat in beide gevallen geen recht doet aan het domein. Aangezien de reguliere geneeskunde (terecht of onterecht, dat is hier irrelevant) is geaccepteerd als maatgevend, de eerste lijn, de belangrijkste en zelfs als de (schijnbaar) op de wetenschap gebaseerde geneeskunde als in ‘Evidence Based’, blijft (vooralsnog) het CAM-domein hooguit ‘aanvullend’ (additief) en (volgens de mening van velen inclusief mijzelf) de geneeskunde als totaliteit ‘geheel makend’ (complementair). Dat het werkelijk geheel Evidence Based zijn van de reguliere geneeskunde eenvoudig kan worden weerlegd is hierin verder van weinig belang (hoewel wel een opmerkelijk detail).
In de navolgende definities, wordt de begrippen, de daarachter opgenomen betekenis toegekend. Deze betekenis heeft uitsluitend de status dat ik die persoonlijk en voor dit stuk hanteer maar heeft daarmee geen officiële betekenis.
‘Gezondheidszorg’ het geheel van behandelaars die, op welke wijze dan ook, behandeling aanbiedt ter behoud of verbetering van de gezondheid i.c. het oplossen van problematiek (in welke zin dan ook) NB: Voor dit stuk worden uitsluitend ‘behandelaars beschouwd (inclusief trainers, coaches, enzovoort) voor zover deze hun activiteiten richten op behoud/verbetering van gezondheid en/of behandeling tijdens lichamelijk, geestelijk of spiritueel ongemak. ‘Verzorgenden’ worden buiten deze beschouwing gelaten.
‘Reguliere gezondheidszorg’ het geheel van behandelaars en behandelvormen zoals deze worden gedoceerd aan de universiteiten en (voor wat een aantal paramedische beroepen betreft) aan hogescholen, vallend binnen de termen van de wet-BIG (BIG-registratie) welke in hoge mate in aanmerking komt voor vergoeding via de reguliere zorgverzekeringen (voor dit stuk uitgezonderd de beroepsgroepen ‘verzorgenden’).
‘Niet-reguliere gezondheidszorg’ het geheel van behandelaars en behandelvormen die niet (of nauwelijks) worden gedoceerd aan een universiteit of hogeschool i.c. welke geen erkenning vinden binnen de wet-BIG. Deze noemer beschrijft de gezondheidszorg aangeduid als ‘CAM’
‘CAM’ het geheel van niet-reguliere gezondheidszorg dat omschreven is i.c. valt binnen ‘Complementary and Additive Medicine’ en dat door de EU als dusdanig als geheel van niet-reguliere behandelwijzen beschouwd wordt, onderverdeeld in een vijftal hoofdstromen (Homeopathie, Natuurgeneeskunde, Oosterse geneeswijzen, Antroposofie en Lichaamgerichte behandewlijzen).
‘CAM-domein’ het gehele gebied van behandel- en benaderwijzen dat zich richt op de gezondheidszorg (in de meest brede zin van dat begrip) maar valt buiten de reguliere gezondheidszorg.
‘CAM-behandelwijze’ een behandelwijze volgens een van de disciplines die valt onder het CAM-domein en gebaseerd is op de daarbij behorende achterliggende benaderwijze/denkwijze.
‘CAM-arts’ arts die een CAM-behandelwijze integreeert in de artsenpraktijk (de term ‘alternatief-arts’, ‘natuur-arts’ en meer van dat fraais vind ik dermate zonderling en strijdig, dat ik die in het geheel niet wens te gebruiken) of zich uitsluitend daarop richt na de artsenstudie.
‘CAM-therapeut’ een niet-arts die zich bezig houden met CAM-interventies (dit ter onderscheiding van andere therapeuten en andere (para-)medici uit de reguliere zorg zoals fysiotherapeuten, psychotherapeuten, e.d. die zich juist niet bezig houden met CAM-interventies) met (minimaal) een Hbo-(beroeps)opleiding en daarom te omschrijven als zelfstandig werkend CAM-behandelaar.
‘CAM-behandelaar’ een CAM-arts of CAM-therapeut (zonder onderscheid) met een beroepsopleiding op tenminste Hbo-niveau.
‘Overige behandelaars’ behandelaars werkzaam onder de vlag van het CAM-domein in een stroming (behandelwijze) die niet valt onder een van de vijf EU-erkende stromingen danwel behandelaars die geen enkele opleiding, slechts een cursus of een Mbo-beroepsopleiding heeft genoten en daarom niet kan worden gekenmerkt als een ‘zelfstandig werkend CAM-therapeut’ (deze laatste wordt aangeduid als ‘Complementair werkende’).
‘Complementair werkende’ behandelaar binnen het CAM-domein, geen arts zijnde, met een (beroeps-)opleiding op Mbo-niveau en daarom niet te kenmerken als zelfstandig werkend therapeut. De Complementair werkende werkt, in principe, altijd onder toezicht/in opdracht van een CAM-therapeut of CAM-arts aan/voor deelgebieden van behandelingen.
‘Behandelaars CAM-domein’ alle behandelaars (terecht of onterecht) werkzaam binnen het CAM-domein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten